Charlotte: “Ik denk niet dat ik ooit zo’n leuke werkplek vind als BEAM”
Pak de zakdoekjes er maar bij: onze lieve (lees: allerliefste) collega Charlotte heeft ons verlaten. Supergoed voor (en van) haar, maar wel een klein beetje verdrietig voor ons. Omdat we zó trots op haar zijn, willen we haar nog één keer in de spotlight zetten. En nu wordt ze zelf een keer geïnterviewd.
Wat was er zo leuk aan je werk bij BEAM?
“Bij BEAM is het altijd één groot feest. Ik noemde het altijd een soort speeltuin; je kon alles proberen wat je leuk vond. De mensen zijn daarnaast ook nog eens heel gezellig. We waren dan wel collega’s, maar het voelde vaak als vrienden. We deelden heel veel met elkaar en we leefden met elkaar mee. De sfeer was eigenlijk altijd top en ik kon lekker mezelf zijn. Dat vond ik heel chill. Ik heb ook altijd gedacht: ga ik ooit nog een plek vinden als dit? Eerlijk gezegd denk ik nog steeds van niet. Ik heb er daarom altijd heel bewust van genoten, omdat het niet vanzelfsprekend was.”
Wat ga je het meest missen?
“Vooral de gezelligheid en de creativiteit. Bij BEAM is niks te gek. Je kunt van alles roepen en daar komen de meest creatieve ideeën uit. Zo hebben we een keer een liftwedstrijd naar Griekenland gedaan, en hebben we op een bierfiets heel Nederland doorkruist. Dat ga ik het meest missen, van die gekke en spontane acties die altijd konden. Ik heb vaak gedacht: hoe ben ik hier nou weer beland? Maar dat was juist fantastisch.”
Wat is het raarste dat je ooit bij BEAM moest doen?
“Die keer dat ik Maria speelde in een kerstvideo. Met een kussen onder mijn buik en een zwangerschapsjas van een collega, moest ik mensen op straat vertellen dat ik zwanger was zonder dat ik seks had gehad. Ik heb nog nooit zoiets gênants gedaan. Mensen keken me aan alsof ik uit een gekkenhuis was ontsnapt. Moest ik bij de ingang van een middelbare school ook nog in Jorams armen springen, heel bizar. Uiteindelijk was het wel een bijzondere manier om het kerstverhaal te vertellen, maar zoiets raars heb ik nog nooit gedaan. Daarna durf je trouwens wel alles, haha!”
Wanneer kom je terug (haha)?
“Waarschijnlijk volgend jaar! Nee grapje, mijn tijd bij BEAM is helaas geweest. Als ik straks weer voor de deur sta, moeten jullie me echt tegenhouden. Hoe leuk het ook was, ik moet stoppen op mijn hoogtepunt. Sommige mensen willen hun hele leven voor jongeren schrijven. Ik schrijf graag over dingen die me op dit moment bezighouden. Nu schrijf ik bijvoorbeeld veel over duurzaamheid en een betere wereld, dat vind ik superinteressant. Ik werk als freelancer en ik ben nu al heel druk. Ik schrijf inmiddels ook voor Eva en Visie, dus het linkje met de EO blijft toch altijd wel bestaan.”
