Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Bijbaan: De kist dragen tijdens een uitvaart

16 januari 2017 · Leestijd 4 min

Daan (21) is al 2,5 jaar drager. Dit betekent dat hij tijdens begrafenissen de kist draagt waar de overledene in ligt. Hij leerde pasjes en commando’s uit het hoofd en draagt tijdens uitvaarten een zwart pak, overjas en soms een zwarte hoed. “Mensen vragen me wel eens of ik er niet depressief van word.”

Veel studenten verdienen een zakcentje in de horeca, een supermarkt of een callcenter. Daan verdient zijn geld als drager. “Het is heel flexibel werk. We hebben een team van 60 mensen en aan het begin van de week kan je doorgeven welke diensten je kan draaien. Voor elke uitvaart is er een team van 4 of 6 man nodig.”

Hoe kom je bij dit werk?
“Vrienden van me deden dit werk al en waren er best over te spreken. Het is flexibel werk en het betaalt goed, dus ik ben het ook gaan doen. Voordat je mee kan draaien, moet je het dragen onder de knie krijgen. We oefenden met een kist of een tafel om in pas te lopen en commando’s op te volgen. Als je het eenmaal onder de knie hebt, hoef je niet meer voor elke uitvaart te oefenen. Het is net als fietsen wat dat betreft, als je het kan, dan kan je het.”

Hoe beleef je een uitvaart?
“Het is voor mij makkelijk om het emotionele aspect af te sluiten: Het is mijn werk. Ook is het een dienstbare taak die je zo goed mogelijk uit wil voeren. De eerste keer dat ik drager was tijdens een uitvaart vond ik dit echt bijzonder. Het is echt wennen omdat het totaal anders is dan wanneer je als gast op een begrafenis bent. Als drager maak je de dienst niet mee. Nadat de kist binnen is gebracht verlaten wij de zaal en zitten we achteraf in een zaaltje met de begrafenisondernemer. We drinken koffie en kaarten soms wat. Ik ken de overleden persoon niet, daardoor vind ik het niet moeilijk om me formeel op te stellen. Met mijn collega’s is het ook gewoon gezellig. We zijn bijna allemaal studenten en gaan vriendschappelijk met elkaar om, echt niet de hele tijd serieus.”

Tijdens de dienst drinken we koffie en kaarten we wat

Gaat het wel eens fout?

“Ik heb nog nooit meegemaakt dat het dragen van de kist echt helemaal fout ging. Het kan wel eens gebeuren dat we er, terwijl we de kist laten zakken, achter komen dat het graf te klein is. Dat is vervelend, maar we proberen gewoon flexibel en alert te reageren en samen naar een oplossing te zoeken.”

Hoe reageert je omgeving?
“Qua rare reacties valt het op zich heel erg mee. Mijn vrienden en familie weten dat ik dit doe en vinden het normaal. Mensen die wat verder van me af staan, reageren soms wel verbaast: ‘Word je er niet depressief van?’ wordt me vaak gevraagd. Ik denk dat de beste manier om hiermee om te gaan is om het gewoon uit te leggen: Het is mijn werk. Ik assisteer tijdens een uitvaart, dat is heel anders dan een uitvaart meemaken. Als ik zelf een begrafenis heb en daar te gast ben, gedraag ik me anders dan tijdens mijn werk. Als ik te gast ben, kan een begrafenis me natuurlijk ook heel veel doen.”

Ben je anders naar de dood gaan kijken?
“Omdat ik heel veel begrafenissen meemaak, denk ik wel dat ik de dood als normaal - of in ieder geval normaler - ben gaan zien. Het leven start met geboren worden en eindigt met sterven, zo is het gewoon. Ik ben verstandelijker naar de dood gaan kijken door mijn werk.

Zou jij het werk van Daan kunnen doen? Waarom wel / niet? Laat het weten in de reacties op Facebook of WhatsApp (0683673700) ons!

Geschreven door

Wilke

Misschien ook wat voor jou

Volg BEAM op TikTok!

Voor video's van inspirerende jongeren die licht willen verspreiden! 💛💡