Als je van beren leren kan
Met de dag lastiger je bed uitkomen omdat het buiten steeds donkerder wordt. ‘s Zomers barsten van de energie, terwijl je ’s winters lusteloos op de bank hangt. BEAM redacteur Jacqueline wordt er gek van! Want hoe komt het eigenlijk is er IETS wat je er aan kunt doen?
Het is vijf uur ’s ochtends. De ochtendzon piept met zijn eerste stralen door de kieren van mijn rolgordijn. Ik draai mij nog een keer om, maar als ik een kwartier later de vogeltjes hoor fluiten, houd ik het in mijn bed niet langer uit. Na een snelle stop bij het toilet loop ik met blote voeten door het vochtige gras. Pikkedonker
Een half jaar later lig ik om vijf uur ’s nachts nog diep in coma. Of nou ja, gewoon slaap natuurlijk, maar als ik om zeven uur wreed wordt gewekt door de wekker, voelt het alsof ik jaren buiten westen ben geweest. Met veel moeite sleep ik mijzelf uit bed en stap ik bibberend onder de warme douche. Een half uur later ben ik nog steeds niet opgewarmd, maar de dag staat onverbiddelijk te wachten. Terwijl het buiten nog steeds pikkedonker is. Alles in mijn lijf schreeuwt: DIT KLOPT NIET. Even voor de duidelijkheid: ik houd van het Nederlandse weer. Ja echt! Ik ben dol op de wisselingen van de seizoenen. Ik geniet van de blaadjes die nu van de bomen vallen, ik geniet van het landschap dat zich voorbereidt op een koude winter. Ik houd van regen, van zon, van sneeuw. Als het voorjaar ontluikt, ben ik minstens zo happy. Dat is dus het probleem niet. Wat volgens mij wél een probleem is, is dat wij als mensen helemaal niet gemaakt zijn voor het ritme dat we aanhouden. Olielampjes
Vroeger, toen er geen elektriciteit was en alleen de rijke mensen olielampjes konden betalen, sliep de mensheid zodra het donker werd en werden ze door de vroege ochtendzon weer gewekt. ’s Winters sliepen ze dus meer dan twaalf uur per nacht. En niet zonder reden, want van zonlicht krijg je energie en in de winter ben je dus automatisch sneller moe.
Helaas doen we met dat prachtige bioritme anno 2016 niet zo veel. Het lijkt wel alsof we juist het tegenovergestelde van onszelf vragen. Waar onze voorouders in de zomer (tijdens de lange dagen met veel zonlicht dus) hard werkten, doen wij dat vooral in de winter. Kijk bijvoorbeeld hoe het in de kerk georganiseerd wordt. In de winter zijn er jeugddiensten, is er JV, wordt er elke week vijf keer vergaderd voor het een of ander en doen we daarnaast nog heel veel andere dingen. Terwijl we in het in de zomer (terwijl we juist dan veel meer energie hebben) juist rustiger aan doen. We nemen vakantie, het kerkwerk gaat op pauze, op het werk is rustiger en school gaat helemaal dicht. Welterusten, kleine beer
Het resultaat? We voelen ons door het gebrek aan licht eerder somber. Drie procent van de Nederlanders heeft een heuse winterdepressie en 60 procent heeft last van winterblues. Eigenlijk gunnen we ons lichaam niet waar het behoefte aan heeft: vroeg naar bed, rustig met een kleedje op de bank. Om dus nog even op de beren terug te komen.. een echte berenwinterslaap is helemaal niet zo’n slecht idee. Een hele winter slapen is niet zo gezellig, maar het in de donkere maanden rustiger aan doen en van de zomer genieten door hard te werken, het lijkt mij ideaal. Nu nog een baan zoeken die bij dat ritme past. Fijne winter(slaap)! Bronnen: gezondheidsnet.nl, mens-en-gezondheid.infonu.nl
Beeld: Uit het boek 'Welterusten, kleine beer'
