Yamillah heeft ADHD: “Mensen denken dat ik dom ben”

“In groep 4 kreeg ik de diagnose ADHD. Mijn juf, een invaller, kon niet goed met mijn drukte omgaan. In haar ogen was ik een probleemkind, dat heb ik haar horen zeggen. Die uitspraak doet mij nog steeds pijn. Ik was geen probleemkind: ik was een kind met problemen dat hulp nodig had, maar geen hulp kreeg. Door de woorden die ik hoorde, geloofde ik dat ik echt niet zoveel waard was.

In de onderbouw van de middelbare school mocht ik niet altijd in de lessen zijn. Bepaalde docenten vonden mij te druk of te lacherig, zelfs als ik mijn medicijnen had ingenomen. Ik vond dit heel gek: een docent is toch ook een vertrouwenspersoon?”

Verloren vriendschap

“In de brugklas vertelde ik aan een vriendin dat ik ADHD had, want ze vroeg waarom ik medicijnen mee had. Vanaf het moment dat ze dit hoorde, deed ze afstandelijk en maakte ze gemene opmerkingen. Voor mij was dit niet fijn om te horen. Het voelde alsof ik een gek persoon was of een besmettelijke ziekte had. Ik dacht: ik ben nog steeds dezelfde Yamillah! Als ze niet wist dat ik ADHD heb, denk ik dat we nog steeds vriendinnen zouden zijn.”

Roddels en vooroordelen

“Op school wordt er soms over mij geroddeld. Dan hoor ik iemand fluisteren: ‘Ja, zij heeft ADHD, dus ze is vast niet aardig.’ Ik vind het naar dat klasgenoten vooroordelen hebben over mij, want ze kennen mij helemaal niet.

Er zijn ook mensen die zeggen: “Je hebt ADHD, dus je zal vast wel dom zijn.” Dit is wederom een vooroordeel dat niet klopt. Ik doe havo, ik ben helemaal niet dom. Er worden veel onterechte conclusies getrokken, die mij kwetsen en mij het gevoel geven dat ik niet word gezien als volwaardig persoon, maar alleen als mijn diagnose."

"Het is een verschrikkelijk gevoel om niet serieus genomen te worden. Soms willen anderen niet eens naar mij luisteren. Door mijn ADHD praat ik snel, dus wordt er tegen mij gezegd: “Ja, ik ga niet de moeite nemen om naar jou te luisteren hoor. Ik kan net zo goed niet weten wat je zegt.” Dit is heel erg naar om te horen. Als ik mijn hart moet luchten, krijg ik hier geen kans voor. Thuis krijg ik wel veel steun. Mijn ouders, broer en zusje staan helemaal achter me en zijn super!”

ADHD = ook positief!

“Ik vind het jammer dat mensen alleen maar lijken te focussen op de lastige of negatieve kanten van ADHD. Ze vergeten dat ADHD ook iets positiefs aan een persoon kan toevoegen. Zo ben ik erg creatief, sportief en heb ik een groot hart voor anderen.’’

De kracht van Gods woorden

“De woorden van anderen hebben mij veel pijn gedaan, maar de liefde en woorden van God zijn sterker. Laatst hoorde ik een preek en voelde ik dat God tegen mij sprak. Normaal huil ik nooit, maar deze woorden raakten mij echt en maakten mij emotioneel. God zei dat hij van mij houdt en dat ik goed ben zoals ik ben, ook al vinden anderen van niet. Ik ben geen ADHD. Ik ben Yamillah, die toevallig óók ADHD heeft.’’

Speak Life is het thema van EO-Jongerendag 2020! Voor tickets en meer informatie: eojongerendag.nl

Meer lezen over ADHD? We interviewden Yvette over onder andere haar Ritalin gebruik. Lees hier!