"Waarom praten christenen over elkaar en niet met elkaar?’’

De droom

Nadat ik mijn vorige Anouk zoekt God  plaatste had ik een aantal nachten achter elkaar dezelfde droom. In deze droom was ik zwanger. Mijn nieuwsgierigheid en ik konden het niet laten om op te zoeken wat het betekent: ‘’Een bepaald aspect in je leven is aan het groeien.’’ Een glimlach vormde zich op mijn gezicht. Zal het dan toch?

Nee, zolang de engel Gabriël niet ineens in mijn woonkamer belandt ben ik niet zwanger. Ik kan niks anders linken aan mijn droom dan mijn groeiende geloof in God. Ik merk aan mezelf dat mijn gedrag verandert. Ik vloek niet meer met de naam van Jezus en ik vind het irritant als anderen dat wel doen. Ik sta vaker stil bij mijn acties, want wat zou Jezus doen in de situaties waar ik soms in verwikkeld raak?

Een soort kermisattractie

Toch zit het me nog niet helemaal lekker. In mijn achterhoofd ben ik nog te veel bezig met alle negatieve verhalen die ik de afgelopen paar weken heb aangehoord. Ik heb geleerd dat sommige christenen net zoals de niet-christenen die ik ken heel veel praten over elkaar, maar niet met elkaar. Chris, een goede vriend, zijn verhaal is daar een voorbeeld van. Want Chris is gewoon Chris, hij houdt van muziek, hij houdt van God, hij houdt van zijn vrienden en familie en ondanks alles wat hem dit jaar is overkomen wil hij geen slecht woord over iemand uitspreken. Want Chris is homo en dan moet je net in een omgeving wonen waar je als een soort kermisattractie wordt gezien zodra je uit de kast komt.

‘’Ik heb tien jaar rondgelopen met twijfels en angsten. Ik wilde me niet laten dopen, omdat ik voor mijn gevoel rondliep met een leugen. Ik had constant last van mijn schouders door de lasten die ik met me meedroeg. Ik heb uiteindelijk aan de hand van een brief aan mijn vrienden en familie verteld dat ik op jongens val. Ik was zo bang voor wat er kon gebeuren. Ik ben nu een half jaar verder en heb door mijn coming out, een relatiebreuk en een aantal andere situaties een burn-out ontwikkeld. Ik heb weleens gedacht dat ik beter in de kast had kunnen blijven, maar daar was ik ook niks mee opgeschoten.’’

Je gaat nooit een kerk vinden die al jouw wensen vervult

Zonden

Over wat er is gebeurd wil Chris niet praten, want ‘dat is niet belangrijk’. Ik vertel hem mijn frustraties, dat ik me niet wil aansluiten bij een kerk waar sommige mensen iemand als hij niet volledig accepteren. ‘’Maar Anouk, je gaat nooit een kerk vinden die al jouw wensen vervult. Elke kerk heeft wel iets waarvan je denkt ‘hier ben ik het niet mee eens’. Ik ben het ook niet eens met hoe er met mij om wordt gegaan, maar ik heb alsnog niks tegen mijn kerk en ik weet dat we hier samen uit gaan komen. Het heeft gewoon heel veel geduld nodig.’’

Ik weet dat Chris gelijk heeft, maar toch is dit meer dan een onenigheidje met je kerk. Want sinds wanneer wordt de Bijbel alleen gebruikt als het iedereen uitkomt? In de Bijbel staan zoveel regels die ik anderen nog nooit heb zien naleven. Hoe kan het dan dat, in het geval van Chris, altijd hetzelfde argument wordt gebruikt? Namelijk: ‘’In de Bijbel staat dat dit verboden is.’’ Ik uit mijn boosheid misschien niet zo snel want van confrontatie ga ik huilen (ik zei toch dat ik een emotioneel persoon ben), maar hier kan ik dus niet bij met mijn hoofd.

‘’Als we allemaal leren om meer te praten over onze gevoelens en wat ons dwarszit geloof ik dat er veel meer acceptatie zal zijn, ook voor mij en alle andere jongeren die hiermee worstelen. Uiteindelijk moeten we ons blijven openstellen voor Gods leiding want Hij is waar het om draait.’’ Hoe kan iemand die de afgelopen maanden figuurlijk met de grond gelijk is gemaakt nog zo sterk in zijn schoenen en in zijn geloof staan? Ben ik dan gewoon een watje?  Onder mijn vorige Anouk zoekt God artikel kreeg ik op Facebook een reactie van iemand die me vertelde dat ik juist aan mijn relatie met God zou moeten werken in plaats van me zo te focussen op de keuzes en beslissingen van anderen. Toch merk ik aan mezelf dat ik dat nog lastig vind, want hoe en waar moet ik mijn relatie met God beginnen?

Als er over Chris wordt gezegd dat hij zondig is, hoe zit het dan met mijn eigen zonden? Kunnen die wel worden vergeven? Dit ga ik uitzoeken in de volgende Anouk zoekt God!

Lees hier deel 1 van de serie Anouk zoekt God, hier stel ik mezelf voor!

Lees hier deel 2 waar ik in gesprek ga met mijn ouder.

En lees hier deel 4: Mijn stage is ten einde: ben ik tot geloof gekomen of niet?

Foto in de header door: Jesse Palsgraaf