“Mijn ex-vriend wilde dat ik abortus pleegde”

“Mijn ex-vriend was niet gelovig en ik voelde aan alles dat onze relatie fout was. Ik beëindigde onze relatie nadat ik bij een uitvoering van het Groot Nederlands Jongerenkoor over de schepping was geweest. God is zó machtig dat hij de hele aarde kan scheppen naar zijn wil, en wij maken door onze zonden zoiets moois kapot. Dit gaf mij het inzicht dat dit niet langer kon. Er was ook een sterk gevoel om te checken of ik zwanger was. Ik nam het zekere voor het onzekere en besloot een week later met mijn ex-vriend een zwangerschapstest te halen.”

De wetenschap dat God rechtvaardigt en genadig is gaf mij de kracht om door te gaan

Zwanger

“‘s Avonds deed ik de zwangerschapstest. Ik zag twee streepjes en schrok ervan. Hierna deed ik nog een test. Wat ik dacht bleek echt zo te zijn Ik was zwanger. Er ging van alles door mij heen. Ik besefte het nog niet echt. Het was een enorme schok. Hoe ga ik dit aan mijn ouders vertellen? Hoe gaat mijn omgeving hierop reageren? En hoe ga ik dit aan mijn ex vertellen? Diezelfde avond vertelde ik het aan mijn ex. Hij geloofde het eerst niet en zei: ‘Ik weet niet hoe dit nu verder moet!’  Hij zei ook dat het wel goed zou komen, maar niet wist hoe hij het ooit aan zijn familie moest vertellen. Later die nacht heb ik mijn moeder uit bed gehaald omdat ik het kwijt wilde. Ik was zo overstuur. Mijn moeder stelde voor om met me te bidden. Ik vond haar reactie heel fijn. De wetenschap dat God rechtvaardigt en genadig is gaf mij de kracht om door te gaan. Mijn moeder vertelde het aan mijn vader. Beiden zeiden ze de volgende ochtend dat ze dit nooit hadden verwacht, maar dat ze me zouden helpen.”

Schuldgevoelens

“Ik had mijn ex-vriend duidelijk verteld dat seks binnen het huwelijk thuishoort. Hij maakte gevoelens in mij los die fijn waren. Stapje voor stapje ging hij verder. Hoe fijn het ook was, ik wist dat het fout was. Ik vertelde hem ook dat ik dit niet wilde. Het was lastig om te stoppen als hij vroeg of het toch mocht. Ik denk dat ik mezelf heb laten manipuleren. God heeft het niet op deze manier bedoeld.”

We besloten samen met zijn familie geen contact meer te hebben

Langs bij ex-schoonfamilie

“De dag nadat ik achter mijn zwangerschap kwam, spraken we af bij zijn moeder thuis. Mijn ouders gingen mee, maar hij was er helemaal niet! Zijn moeder, broer, tante en schoonzus waren wel aanwezig. We overlegden hoe we het nu verder wilden doen. Ze waren er heel duidelijk over: als ik geen abortus zou plegen, zouden ze hun handen ervan aftrekken. Ik wilde geen abortus en mijn ouders stonden daar ook niet achter. We besloten samen met zijn familie geen contact meer te hebben.

Sindsdien heb ik niets meer van ze gehoord. Dat was in het begin best lastig, omdat de relatie nog maar net over was. Achteraf gezien was het toch wel fijn omdat ik het hoofdstuk af moest sluiten. Mijn ex-vriend werd denk ik door zijn familie beïnvloed. Hij zei dat ik abortus moest plegen en dat hij niet voor het kind wilde kiezen. Eigenlijk was ik altijd al met het scenario dat ik zwanger kon worden bezig. Ik stelde mij dan voor hoe ik in zo’n situatie terecht zou komen en hoe moeilijk dat zou zijn, maar ik had ook besloten dat ik het kindje dan zou houden. Ik ben ervan overtuigd dat het een mensje is dat in me leeft, hoe klein het ook is. Dat mogen wij als mensen niet afnemen. Het is er ook niet voor niets. Ik heb hier nooit mijn twijfels over gehad.”

Mijn vrienden wensten mij sterkte toe

De omgeving

“Ik ben thuis de jongste en ik had al heel wat neefjes en nichtjes. Mijn broers en zussen reageerden fijn. Op een avond hebben mijn ouders mijn broers en zussen gevraagd om langs te komen. Toen ze langs kwamen heb ik ze uitgelegd dat ik een kindje zou krijgen. Niemand veroordeelde mij. Ze stonden allemaal om me heen en zeiden dat ze ervan schrokken en dat het wel moeilijk voor mij moest zijn. Het was heel fijn om op dat moment zo’n familie te hebben. Mijn vrienden wensten mij sterkte toe. Ze waren meelevend. De mensen in de kerk boden veel hulp aan. Ze vroegen of ik nog wat spullen kon gebruiken en of ze mij ergens mee konden helpen. Van tevoren had ik niet gedacht dat er geen veroordeling zou zijn, iets waarvoor ik heel dankbaar ben. Ik ben er blij mee geweest dat iedereen er goed mee omging.”

Zware periode

“Mijn moeder en vriendin gingen met me mee naar de eerste echo. Een poosje geleden zei mijn moeder: ‘Je was nog zo jong. Ik vond het best wel heftig om te zien dat je een echo moest maken.’ Achteraf zie ik dan hoe mijn moeder erin stond. Het is heel bijzonder hoe zij alles heeft opgepakt. Ze was een soort van tweede moeder voor mijn kindje. Als ik erop terug kijk denk ik: ‘Hoe hebben we het allemaal gedaan?’ Het was een periode waarin ik steeds meer besefte dat God ons hielp, terwijl het zo onverdiend was. Ik heb erg veel hulp gehad van mijn moeder. Die paste dag in dag uit op als ik naar school ging.

Ik had ook gebroken nachten omdat de kleine me wakker maakte en ik moest ook leren op school. Bijna iedere dag was ik moe. Ik moest echt doorgaan en soms dacht ik: ‘Laat ik maar stoppen met mijn opleiding. Ik red het zo niet.’ Gelukkig hebben mijn ouders en leraressen me overgehaald om toch door te gaan met mijn opleiding. Anders was ik er echt mee gestopt. Natuurlijk ging ik voorheen nog weleens een avondje weg, maar nu kon dat niet meer zo snel. Ik moest oppas regelen als ik weg wilde. Als mijn moeder al de hele dag had opgepast dan wilde ik haar het liefst niet nog meer belasten. Ik wilde ook niet iemand laten oppassen terwijl er gewoon mensen thuis waren. Vóór mijn zwangerschap heb ik een periode gehad dat ik actiever wilde zijn in de kerk met activiteiten. Dat moest ik allemaal aan de kant zetten.”

Toekomst

“Ik ben nu gelukkig en getrouwd. Ik ben blij dat het zo gelopen is. Het is Gods leiding geweest, want dit had ik nooit zelf voor elkaar gekregen. Dingen die ik fout deed of waar ik spijt van heb zijn hersteld. Dat zie ik echt als een zegen. De ex-schoonfamilie weet denk ik wel dat mijn zoontje uiteindelijk geboren is. Ik heb het ze nooit verteld. Ik vraag me weleens af wat ze nu wel niet denken. Ik kan me niet voorstellen dat het je niets kan doen.

Ik probeer mijn zoontje nu al uit te leggen dat hij vroeger een andere papa had. Ik pak een fotoalbum erbij en laat zien dat hij nu deze papa heeft. Of hij dat beseft weet ik niet, maar dan vertel ik het in ieder geval wel. We zijn nog erg zoekende naar de beste manier waarop we het hem gaan uitleggen. Ik kan hier ook niet veel informatie over vinden. Mocht hij ooit op een leeftijd komen dat hij oud genoeg is en contact zou willen met zijn biologische vader dan houd ik hem niet tegen, maar ik zal het zeker niet aanmoedigen.”

“De reden dat ik heb ingestemd met dit interview is dat ik met mijn verhaal anderen wil bemoedigen om een juiste keuze te maken. Ik zet mij ook in bij Er is Hulp, de hulpverleningsafdeling van stichting Schreeuw om Leven.”

Per jaar vinden er ongeveer 30.000 abortussen plaats, waarvan 1 op de 3 onder de 25 jaar. Het gemiddelde aantal weken waarop vrouwen hun ongewenste zwangerschap laten afbreken is 7,8 weken. Het overgrote deel van de vrouwen laat de zwangerschap afbreken tot en met 12 weken (bron: Rutgers)

*De naam Evy is wegens privacyredenen gefingeerd en is bekend bij de redactie.