''Ik werd drugsverslaafd op mijn twaalfde''

''Op mijn twaalfde begon ik met blowen en drinken. Dat wat uit pure nieuwsgierigheid begon, werd al snel een verslaving. Ik kende God niet en voelde een leegte die opgevuld moest worden. Ik was pas twaalf toen ik mijn eerste vriendinnetje kreeg, daar had ik ook seks mee. Toen het uitging, is het ‘van God los zijn’ pas echt begonnen. Dat ging van alcohol en blowen naar pillen en cocaïne: al gauw waren drank en drugs mijn leven. Ik ging in de kroeg werken, daar kon ik naar hartelust drinken en snuiven tijdens werk. Ik dacht dat ik het perfect getroffen had! Ik was er altijd mee bezig wanneer ik weer zou kunnen gebruiken. Waar mijn vrienden stopten, ging ik in mijn eentje verder. Heel leeg.'' Veel drugs. Heel veel. Ontzettend veel.
''In die tijd dacht ik dat ik er van genoot. Ik heb in die jaren ook best duistere dingen gedaan zoals geweldplegingen. Op mijn twintigste was er een druppel die de emmer deed overlopen en zei mijn moeder dat ik moest vertellen wat aan de hand was. Ik wist dat als ik nu niets zou zeggen, het afgelopen was. Mijn ouders wisten al dat ik een drankprobleem had, maar niet dat ik aan de drugs was. Als je eenmaal gebruikt, kun je heel goed liegen en bedriegen. Al die jaren heb ik mijn geheim verborgen weten te houden. Thuis snoof ik gewoon op de wc coke!  ''Eindelijk biechtte ik op dat ik drugs gebruikte. Heel veel drugs. Ontzettend veel. Ik voelde me heel goed toen ik het verteld had. Ik leefde niet meer met mijn geheim en wist dat het vanaf nu beter zou gaan. Ik ging naar een kliniek, waar ik in aanraking kwam met het geloof. Ik ervoer zoveel liefde en kreeg zulke rake bemoedigingen dat ik soms dacht dat ik lijp aan het worden was. Als ik nu terugkijk weet ik zeker dat die bemoedigingen van God kwamen.'' ''Ik kan niet onder God uit''
''Mijn overbuurvrouw nam me mee naar de kerk. Zij vertelde me dat het Jezus Christus, de zoon van God was, dat hij degene was die ik zocht. Ik heb voor me laten bidden en ervoer God heel sterk. Vroeger trok het duistere mij, nu trok het goede mij minstens zo erg. Het Licht overwint altijd, maar het gaat wel gepaard met strijd, heb ik ervaren.'' ''Inmiddels kan ik niet meer onder God uit. Hij heeft zoveel mooie dingen in mijn leven gedaan. Ik wist ook wel dat het middelengebruik niet mijn bestemming was. In het allerdiepste van mij heb ik altijd al het verlangen gehad om niet zo te leven. Tijdens mijn drugsjaren heb ik momenten gehad dat ik op mijn knieën zat en me afvroeg wie God was en waar Hij was, terwijl ik helemaal nog niet geloofde. Maar Hij hoorde me wel en heeft mijn leven 180 graden gedraaid. Nu ik geloof, ben ik rustiger en eerlijker. Ik ben niet meer agressief en gebruik niet meer. Mijn vriendin en ik hebben geen seks voor ons huwelijk. Toen ik net tot geloof was gekomen, was ik daar sceptisch over. Ik was tenslotte toch geen maagd meer, dus wat maakte het uit? Maar sinds ik gedoopt ben, heb ik geen seks meer gehad.'' Toekomst
''Ik word nu getraind als ervaringsdeskundige en werk bij een christelijke verslavingsinstelling. Dat is heel vet. Ik wil samen met God mensen met verslavingen blijven helpen in de toekomst. Ik denk dat God dit werk voor mij heeft weggelegd. Hij heeft nu de allergrootste rol in mijn leven.  Soms vergeet ik dat wel eens en probeert de oude Niels weer naar boven te komen. Maar God staat centraal voor mij, en als ik daar niet naar leef ben ik gewoon een eikel. Ik ben nu al ruim twee jaar clean, maar moet altijd gefocust op God blijven om niet terug te vallen.'' ''Vroeger vond ik die verhalen van mensen die in de bak hadden gezeten en dergelijke heel interessant. Maar het is niet vet, het is k*t. Dus wees eerlijk naar jezelf en je omgeving. Pas op jezelf. Wees open. Durf hulp te vragen en schaam je niet. God houdt van je, hoe dan ook. Er is altijd hoop, zeker als je het bij Jezus zoekt.'' Tekst: Lola Brouwer