‘Mijn tieten hingen door de hele school’

Van de 1000 scholieren hebben 600 wel eens een naaktfoto of –filmpje gekregen en 250 wel eens een blootfoto of naaktfilmpje gemaakt. Het overgrote deel, namelijk 75 procent, stuurt het door. Francien maakte op haar vijftiende nietsvermoedend een naaktfoto, die even later door de hele school hing. Ze verzamelde al haar moed en schreef er een boek over : ‘Francien, laat je tieten nog eens zien’. Aan de hand van quotes uit haar boek ‘vertelt ze haar sextingverhaal aan BEAM.

Ik wil hem niet kwijt, we zijn net pas samen.

“Ik was vijftien jaar en had een crush op de populairste jongen van de school. We hielden allebei van graffiti en waren goed bevriend. Die vriendschap ging naast offline ook online, via msn. Op een gegeven moment ging hij vragen stellen als: wat is je cupmaat? Er volgde wat stoerdoenerij van beide kanten. Totdat hij een keer vroeg: mag ik ze zien? Eerst zei ik nee. Later, toen hij zei dat hij thuis was, dacht ik: waarom ook niet? Ik vertrouwde hem blind.

De week erna kreeg ik niet echt hoogte van hem. Ik zocht toenadering, maar dat kreeg ik niet. De zomer begon en ik kreeg verkering met een andere jongen. Toen ik weer op school kwam, was het kwaad al geschied. Mijn oude crush had mijn foto doorgestuurd, geprint en door de hele school verspreid. Mijn hoofd stond er niet op, maar mijn favoriete roze outfit wel. Binnen twee dagen wist de hele school ervan.”

Ik ben geraakt in het diepst van mijn zijn. Zelfs zo diep, dat ik even geen uitweg meer zie.

“Even dacht ik: ik wil niet meer leven. Ik wist echt niet wat ik moest. Natuurlijk is zoiets ‘nieuws’ en gaat het keihard rond. Maar bedenk: het waait wel weer over. Een paar dagen later is er iets anders dat ‘nieuws’ is. Helaas werd mijn fout wel heel breed uitgemeten. Ik heb er uiteindelijk twee jaar lang negatieve gevolgen van ondervonden.”

Mijn hoofd. Ja, dat is de oplossing! Wie het me ook vraagt, ik ontken. ‘It wasn’t me,’ zing ik hardop.

“Dat liedje werd mijn mantra. Ik bleef het herhalen in mijn hoofd. Ik had geen idee wat ik moest doen, want in die tijd kwam sexting nog helemaal niet zoveel voor. Dus ging ik in de ontkenningsfase. ‘Nee, dit ben ik niet’. Achteraf bleek dit een grote fout, want hierdoor kon de dader niet worden aangepakt. Als jou zoiets gebeurt: neem iemand in vertrouwen. Come in the open. Alleen dan kan de politie er iets mee en kunnen daders worden gestraft.”

FRANCIEN LAAT JE TIETEN NOG EENS ZIEN!’ Alsof ik het de eerste keer niet gehoord heb. Weer dat irritante gelach. Ik voel me verraden en besef dat onze vriendschap niets voorstelt.

“Dat zinnetje, ‘Francien laat je tieten nog eens zien’, heb ik heel vaak gehoord. Wat ik nog het ergste vond, was dat zelfs mensen waarvan ik dacht dat ze het echt niet zouden doorsturen, dit toch hadden gedaan. Wat veel jongeren niet weten, en wat ik toen ook niet wist, is dat het in bezit hebben of doorsturen van seksueel getinte beelden van minderjarigen strafbaar is. Dus krijg je een naaktfoto doorgestuurd, meld het bij je decaan of leraar.”

Ik heb een fout gemaakt, dat weet ik zelf ook wel. ‘Wie doet nou zoiets stoms?’ vraag ik mezelf hardop af. ‘Ik,’ spreek ik zachtjes uit.

“Je hoort steeds meer over sexting schandalen, bijvoorbeeld dat van Dave Roelvink. Er wordt vooral om gelachen, merk ik. En degenen die het overkomt worden met de grond gelijk gemaakt. Het idee heerst dat dit alleen ‘domme’ meisjes zou overkomen. Dat is alles behalve waar. Dit gebeurt juist ook bij slimme meisjes en mooie meisjes, waarvan de vriendinnen het niet erg vinden als ze onderuit worden gehaald. En ja, het overkomt ook jongens.

Je bent puber en kan de gevolgen niet overzien, zo was dat ook bij mij. Ik was een vijftienjarige stoere, zelfverzekerde meid die in één klap met de grond gelijk werd gemaakt. Steeds meer kreeg ik het gevoel dat ik er iets mee moest. Ik vond het doodeng, want normaal schrijf ik over hardlopen en nu zou ik ineens heel iets anders gaan vertellen. Ik verzamelde mijn moed en begon aan een boek.”

Iedereen op school kijkt. Ze weten het, flitst door me heen. Mijn tieten. Het is alsof ze dwars door mijn jas heen kijken. Gaan ze ooit nog zien wie ik echt ben?

“Ik dacht echt dat overal waar ik kwam, iedereen ervan wist. Mijn broer zat op een hele andere school, en hij had het ook te horen gekregen. Ik was zo bang om mijn ouders onder ogen te komen. Ik wist echt niet wat ik moest zeggen. In die tijd ben ik begonnen met hardlopen. Ik was daar altijd al goed in geweest. Het was voor mij een manier om even van de publieke martelgang te ontsnappen. Het mooie is: ik ben er nog veel beter in geworden. Ik loop allerlei soorten wedstrijden en marathons over de hele wereld en kan leven van de blog die ik erover maak.

Op mijn vijftiende rende ik heel hard van sexting weg, nu loop ik er heel doelgericht naartoe. Met mijn verhaal wil ik een taboe doorbreken en een stem zijn voor al die jongens en meiden die dit ook hebben meegemaakt. Ik ben heel trots op het boek dat er nu ligt. Ik hoop dat sexting bespreekbaar wordt en dat jongeren, ouders, leerkrachten er iets aan hebben.”

Francien Regelink (29) is gek op praten, lezen, schrijven en hardlopen en heeft een goed lopende hardloopblog, www.GirlsLove2Run.com. Daarnaast is Francien momenteel boegbeeld van de landelijke sexting campagne van dagblad Trouw. Ook gaat ze bij scholen en bedrijven langs om te vertellen over sexting, om haar harde levensles zo breed mogelijk te verspreiden. Benieuwd naar het eerste hoofdstuk van 'Francien, laat je tieten nog eens zien'? Lees hier een voorpublicatie!

Beeld: Kosmos