De wereld vergaat, succes ermee!
De Netflix-docu seaspiracy was een tijdje geleden het gesprek van de dag. Ook ik heb geshockeerd zitten kijken hoe dolfijnen werden afgemaakt voor mijn stukje zalm (het kind met dolfijnenbehang in mij huilde).
“Vertel maar,” dacht ik hoopvol vanaf de bank, “wat kan ik doen om dit op te lossen?”. Het antwoord was tamelijk onbevredigend: wat jij als individu doet, heeft weinig zin. Natuurlijk is het wenselijk om geen vis meer te eten, maar in dit geval leek dat weinig zoden aan de dijk te zetten. Is dat een excuus om elke week dan toch maar sushi te bestellen? Absoluut niet. Maar deze verdrietige conclusie voelde ook als een middelvinger. ‘Kijk eens wat een ellende op de wereld: succes ermee!’.
Ook in ‘Pak de Macht’, het programma waarin wordt aangekaart hoe machtige mensen soms enorme schade aanrichten, zijn er verhalen waar mijn nekharen van overeind gaan staan. Heel goed om inzicht te krijgen in de grote boze wereld die wel degelijk bestaat. Maar ook hier krijg je vaak een harde realiteit op je bord, zonder bestek om het weg te werken. Grote, onbereikbare bestuurders maken levensverwoestende keuzes waar ik vanuit mijn rijtjeswoning geen enkele invloed op heb. Het maakt me moedeloos om te zien. Sterker nog, misschien had ik het liever nooit geweten.
Maar helaas, mijn kop zit niet langer in het zand. Ik weet wél hoe matig wij met de wereld omgaan. Kan ik me daar elke dag druk over maken? Nee, maar is het dan een kwestie van achterover leunen en de oplossing aan God overlaten? Dat voelt te makkelijk. Bewustwording is een mooie eerste stap. En hopelijk, ooit, maakt het benoemen van die duistere kanten van de wereld juíst het verschil. Hoeven we niet alleen maar verdrietig op de bank toe te kijken hoe de wereld vergaat, maar komt er echt verandering. Maar voor dat zover is: iemand nog opbeurende Netflix-tips?
Geschreven door
Anouk
