Lief mondkapje... dit is mijn afscheidsbrief
Van de een op de andere dag was je daar: mijn nieuwe toegangskaartje tot de bewoonde wereld. Terwijl ik mijn meest geliefde vrienden op afstand moest houden, kwam jij dagelijks binnen mijn anderhalve meter. Dat was best even wennen. Ik besmeurde je met snot en lippenstiftvlekken en op jouw beurt bleef je haken achter mijn airpods en besloeg je mijn bril. We konden niet met of zonder elkaar, maar hadden geen keuze.
Een jaar lang waren we onafscheidelijk, maar langzaam lieten we elkaar de afgelopen weken steeds wat meer los. De dingen die we vroeger samendeden, kan ik nu weer alleen: winkelen, naar de bioscoop of uit eten. En nu heb ik je ook niet meer nodig in de wandelgangen op school om me te beschermen als ik naar de volgende les loop. Nu ook die taak voor je vervalt, zit er niks anders op dan onze relatie te beëindigen.
Ik kon je soms wel achter het behang plakken, maar nu heb ik besloten je in te lijsten. Want ook al ben ik blij dat we uit elkaar zijn, ik wil onze herinneringen bewaren voor later. Ik zal mijn kinderen over jou vertellen en wie weet dat je tijdens een spreekbeurt over ‘corona’ in het jaar 2045 weer boven water komt. Afscheid nemen bestaat niet, want ik kom je nog tegen in de bus of trein. Maar ik ben blij dat ik daarbuiten helemaal zonder jou kan.
Meer lezen over waarom de wereld mooier is zonder mondkapjes? Lees deze column eens.
Lees ook over:
COLUMN: Bedankt mondkapjes, voor jullie wijze les!
Geschreven door
Daniëlle
