Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Gerben in het Midden-Oosten: ‘Als christen loop je hier het risico mishandeld te worden’

7 februari 2023 · Leestijd 5 min

Van harte gefeliciteerd! Jij bent geboren in een vrij land waar jij mag zeggen, denken en geloven wat jij wilt. Veel christelijke jongeren in het Midden-Oosten hebben deze vrijheid niet. Samen met BEAM-collega Wouter reisde ik (Gerben) af naar Libanon om deze jongeren te ontmoeten. Alvast een kleine spoiler: zij hebben jouw hulp nodig.

*Ping* Mijn telefoon licht op. BEAM-redacteur Wilke heeft een bericht gestuurd. Zodra ik het lees, kan ik mijn glimlach niet verbergen. Ze schrijft: “Wie zou er op reis willen naar Libanon?” Bescheiden en milieubewust als ik ben, zit ik twee maanden later met mijn collega Wouter in het vliegtuig.   
 

Libanon is een klein land in het Midden-Oosten en telt ongeveer zeven miljoen inwoners. In Beirut, de hoofdstad van Libanon, komen we met veertig christelijke jongeren van verschillende nationaliteiten samen tijdens een conferentie over christenvervolging.

Niet gemakkelijk 

Voor christelijke jongeren in het Midden-Oosten is het leven namelijk niet zo gemakkelijk. Veel oosterse landen zijn slecht georganiseerd: zeer matig onderwijs, weinig kans op een goede baan en – alsof dat nog niet alles is – je loopt als christen het risico dat je getreiterd, gediscrimineerd, mishandeld, gevangengenomen, of zelfs vermoord wordt…

Adembenemend 

Terwijl ik over de rand van mijn hotelkamerbalkon leun en de prachtige, oneindige kustlijn bekijk, kan ik me nauwelijks voorstellen dat het niet prettig is om in deze regio te wonen. De zon hangt laag boven het water. Het is heet, maar niet benauwd; precies goed. De bergketen tegenover het water schittert mooi in het zonlicht. Het enige wat ik kan denken, is hoe adembenemend mooi God dit land heeft gemaakt.  

Tekst gaat verder onder de foto

Schermafbeelding 2022-10-24 om 18.05.59

Naïef

Terwijl ik in de dinerzaal van het congres voor het eerst wat Libanees voedsel probeer, komt ze naast ons zitten: Amira. In mijn beste Engels stel ik mijzelf voor. Ze woont een paar kilometer verderop. Ik vertel haar dat ik onder de indruk ben van haar land. Ze moet lachen en zegt: “Zullen we ruilen?” Naïef als ik ben, knik ik; ja, graag.

Jij en ik hebben geluk dat we in een vrij land zijn geboren

Gevangenis

Op het dakterras van de conferentiezaal is Wouter bezig met het neerzetten van de camera. We hebben zo een interview met Chantal uit Egypte. Ik neem nog snel mijn vragen door. Blij maar gespannen komt ze even later naar ons toe. “Ik hoop niet dat ik iets verkeerds zeg op camera.” Snel reageer ik: “Geen zorgen, je bent vast een natuurtalent.” Ze kijkt me verlegen aan en zegt: “Ik bedoel dat ik niet iets moet zeggen, waardoor ik in de gevangenis beland.”

Zullen we ruilen?

Discriminatie

De schaduw valt over het dakterras. Als ik Chantal vraag naar de problemen van christelijke jongeren in het Midden-Oosten, twijfelt ze even. “Ik wil niet slecht praten over mijn land of over de mensen in mijn omgeving, maar het is moeilijk. Mijn droom is om de wetenschap in te gaan. Daarvoor moest ik hoge cijfers halen. Tijdens mijn examens gebeurde er iets vreemds met mijn cijfers, waardoor ik uiteindelijk niet hoog genoeg scoorde voor de opleiding. Ik heb nooit mijn toetsen in mogen zien. Ik denk dat er met de cijfers geknoeid is, omdat ik christen ben.”

Er is geen toekomst voor ons hier

Standbeeld

Even later, terwijl de Arabische muziek op standje gehoorbeschadiging staat, zijn wij in een volle bus op weg naar een belangrijke plek voor christenen in Libanon. Met ons matige ritmegevoel proberen Wouter en ik mee te klappen. Een uur en een bergtocht later arriveren we bij een immens standbeeld van Maria. Amira zegt: “Dit is de ‘Onze Lieve Vrouw’ van Libanon. Dit beeld is nog een van de weinige dingen die ons hoop geeft.”

Tekst gaat door onder de foto

Schermafbeelding 2022-10-24 om 17.59.29

‘Ik blijf’

Als de zon langzaam ondergaat, vraag ik aan Amira of ze ooit denkt aan weggaan. “Iedere jongere in het Midden-Oosten denkt aan weggaan. Hier is zo veel onzekerheid; niets is geregeld, voor alles moet je vechten. Er is geen toekomst voor ons hier. Dat is de reden dat zo veel jongeren gaan. Maar ik niet, ik blijf. Dit is mijn land.”

Bidden

Hoop. Dat is wat deze jongeren nodig hebben. Nu hebben jij en ik het geluk dat wij in een goedgeorganiseerd en vrij land zijn geboren…  

*Ping* Jouw telefoon licht op. Gerben heeft een bericht gestuurd: “Wie heeft er zin om mee te bidden voor jongeren in het Midden-Oosten? Check deze link. Zo kunnen wij dat lichtje van hoop zijn voor jongeren die het nodig hebben. Help jij mee?” 

Naar de kerk als het levensgevaarlijk is: 50% van jullie zou het doen

Lees ook over:

Naar de kerk als het levensgevaarlijk is: 50% van jullie zou het doen

Geschreven door

Gerben

Misschien ook wat voor jou

Volg BEAM op TikTok!

Voor video's van inspirerende jongeren die licht willen verspreiden! 💛💡