Merel ging voor het eerst naar de kerk: ‘Het Onze Vader was een enorme shock’
Dat Merel (22) haar verhaal via BEAM deelt, is eigenlijk best bijzonder. Tot haar middelbareschooltijd was ze namelijk nog nooit naar een kerkdienst geweest. Ze groeide op zonder geloof en maakte pas jaren later de keuze voor God. “Ik was superbang om voor het eerst naar een kerkdienst te gaan, want ik kon niemand mee vragen uit mijn familie.”
Een jeugd zonder geloof, hoe was dat?
“Eigenlijk heel normaal”, vertelt Merel lachend. “Ik zat op een openbare basisschool en kreeg wel wat mee over Kerst en Pasen, maar voor de rest was de christelijke wereld vrij onbekend voor mij. In groep 7 wisselde ik van school en kwam ik op een christelijke basisschool terecht. Mijn ouders vonden dat daar goed onderwijs werd gegeven. Dat het toevallig een christelijke school zou zijn, was in hun ogen veel minder belangrijk.”
Ik leerde iets kennen dat er altijd al was, maar nooit meegemaakt had
Wat was er anders op de christelijke basisschool?
"Best veel, want ik moest opeens ‘s ochtends zingen, een stukje in de Bijbel lezen en elke dag bidden met mijn klas. Ik wist niet wat mij overkwam: ik had totaal geen idee wat ik aan het doen was, maar het trok wel direct mijn interesse. Ik leerde iets kennen dat er altijd al was, maar waar ik niet mee opgegroeid was”, vertelt Merel.
“Vanaf dat moment wilde ik steeds meer weten wat christen-zijn inhield. Toen ik aan het eind van groep 8 mijn eerste Bijbel kreeg, ben ik er volop in gaan lezen. Ik vond de verhalen in de Bijbel superinteressant, maar ook lastig om te begrijpen. Mijn geloof was toen heel theoretisch: als er stond ‘je moet lief zijn voor je naasten’, dan voelde ik mij mega schuldig als ik dat een keertje niet had gedaan.”
Heb je iemand om hulp gevraagd?
“Ja, uiteindelijk heb ik via sociale media vragen gesteld aan andere jongeren. Dat was handig, want in mijn omgeving kende ik weinig andere christenen. Ze gaven de tip om op zoek te gaan naar een gemeente. Ik had alleen geen idee wat dat woord betekende”, vertelt Merel lachend. “Maar uiteindelijk ging ik op mijn vijftiende voor het eerst naar zo’n gemeente en ik was direct een ervaring rijker.”
“Ik weet nog dat ik het echt eng vond om naar een kerk te gaan. Ik kon namelijk niemand uit mijn familie vragen om mee te gaan, zij waren allemaal niet christelijk. Gelukkig leerde ik een christelijke vriendin kennen die me graag wilde meenemen. Vooral het zingen vond ik heel bijzonder, ook al kende ik geen enkel nummer. Toen iedereen het Onze Vader begon te zingen, was dat een grote shock. Ik had zoiets nog nooit meegemaakt, maar het voelde zo krachtig en de mensen waren heel open en gastvrij na de dienst.”
Hoe gaat het nu met je geloof?
“Ik zie het echt als een zoektocht, want soms loop ik tegen dingen aan”, legt Merel uit. “Dat er mensen tegen homoseksualiteit zijn, kon ik in eerste instantie niet geloven, want dat was totaal geen issue in mijn opvoeding. Toch heb ik Gods liefde echt leren kennen en voel ik me helemaal thuis in mijn kerk. Doordat ik niet ben opgegroeid met de Bijbel, voelt het ook echt als mijn eigen keuze om nu christen te zijn. Ik ben blij met alle steun die ik heb gehad, anders was ik waarschijnlijk nooit zo ver gekomen in mijn zoektocht.”
“Als ik terugkijk op de afgelopen jaren dan ben ik heel dankbaar dat ik in contact ben gekomen met de christelijke wereld. Ondanks dat ik soms nog twijfels en vragen heb, weet ik ook dat ik dan altijd terug kan gaan naar de basis: mijn relatie met God. Dan probeer ik met Hem te praten en daar krijg ik altijd zo veel geloofsenergie van. Mocht je het ook even niet meer weten, dan denk ik dat teruggaan naar die basis enorm kan helpen”, sluit Merel af.
Lees ook over:
Roeland werd gelovig tijdens zijn relatie met Merel: "Ik ga mij binnenkort laten dopen"
Geschreven door
Christiaan
