COLUMN: Wat ben jij dom!!!!
“Hoe schrijf je ‘cappuccino’?” Ik kijk mijn maat aan en heb de neiging om zijn onwetendheid uit te lachen. “Hoe kan je dat niet weten? Je drinkt het al jaren…” Hij lacht schalks en herhaalt zijn spellingsvraag nog eens. Lichtelijk uit de hoogte zeg ik het woord letter voor letter op. “C-A-P-P-U-C-C-I-N-O. Niet vergeten, eh.”
Nog geen uur later staan we buiten. We proberen een tafel in elkaar te zetten en het lukt mij voor geen ene meter. Mijn vriend staat een half uur lachend toe te kijken om het vervolgens van mij over te nemen en binnen een halve minuut te fiksen. Hij kijkt me trots aan en zegt lachend: “Wat kan jij supergoed spellen.” Met het schaamrood op mijn kaken, verdwijn ik – samen met mijn twee linkerhanden (ik ben rechts) – naar binnen.
Een vis kan geenszins in een boom klimmen. Dat vinden we heel normaal, dat ze dat niet kunnen. Superlogisch zelfs. Toch hebben we als mensen onder elkaar altijd de neiging om eigen talenten te overschatten (“Ik fiks deze tafel”) en andermans tekortkomingen uit te lachen (“Hahaha, jij kan niet spellen!”). Alsof vissen toch gaan proberen in bomen te klimmen of dat we vissen uitlachen dat ze dat niet kunnen.
Ook ik heb de neiging om alles zelf op te lossen. Financiën, eenzame gedachten, klusjes, ongelukkige dagen, alle hobbels in het leven an sich. Ik wil alles zelf doen. Langzaam leer ik nu dat dat niet hoeft. Dat ik ook dingen mag loslaten. Anderen dingen beter kunnen dan ik. Dat een psycholoog, een goede buur, ouders of een handige vriend mij een stuk verder brengen dan als ik zelf blijf aanklooien. En dat ik juist op andere vlakken een aanvulling kan zijn voor anderen.
Andermans talenten zijn ook de jouwe, zolang je het maar durft te accepteren en om hulp te vragen. Gebruik ze, alsjeblieft.
Anders ben je net zo ‘dom’ als ik.
Lees ook over:
COLUMN: Ik verloor mijn vriendin aan Herman Boon
Lees ook over:
VIDEO | Mbo'ers over vooroordelen: "Ze zeggen dat het mbo zonde is van mijn hersenen"
Geschreven door
Bas
