Vivian werd op haar 18e onverwachts zwanger: “De reacties waren erg verschillend”

Ivanne: “Wist je direct dat je het kindje wilde houden?”

“Ja, dat wist ik eigenlijk meteen. Ook al voordat ik zwanger was, dacht ik daar wel eens over na, maar natuurlijk niet met het idee dat ik ook echt zwanger zou worden. Maar ja, ik wist het direct, want mijn kindje kan er niks aan doen, dat ik onverwachts zwanger werd.”

Kim: “Hoe reageerden jullie ouders erop?”

“De reacties waren verschillend. Mijn schoonouders waren direct heel blij voor ons en super enthousiast, terwijl mijn ouders best wel even moesten wennen. Dit leverde tegenstrijdige gevoelens voor ons allebei op. Ook in onze vriendengroep waren er heel veel verschillende meningen. Het was wel lastig dat iedereen er anders over dacht, maar op een gegeven moment hebben we ons hier overheen gezet.”

Julia: “Heb je nog contact met de vader?”

“Ja, ik heb zeker nog contact met de vader! We zijn twee weken voordat onze dochter werd geboren getrouwd. Het is niet altijd zo zeker tussen ons geweest. Toen ik vermoedde dat ik zwanger was, was mijn vriend hier heel onzeker over. Ik ben namelijk een jaar ouder en hij was op dat moment nog druk bezig met school. Toen het duidelijk werd dat er echt een kindje in mijn buik groeide, was hij een poos stil en moest hij het tot zich laten doordringen. Door de schrik wist hij niet zeker of hij het wel wilde houden. Daarom hebben we alle opties bekeken."

Willemijn: "Hoe ging dat overwegen van abortus?"

"Toen we abortus overwogen, wisten we zeker dat dit het niet zou worden. De vragen die gesteld werden, waren voor ons niet fijn en ongemakkelijk. We hadden een afspraak bij de kliniek en toen we daar binnenkwamen begon het al niet lekker. Ze wisten niet wie we waren en dachten dat we meteen kwamen voor een abortus. Daarna kregen we een echo, om te kijken wat eventueel de mogelijkheden waren. Vervolgens vroegen ze: “Jullie willen de echo vast niet zien of wel?" Daarna gingen we naar een andere vrouw voor een vrijblijvende kennismaking en advies. Het eerste wat ze vroeg was: “Dus, jullie hebben een abortuswens?" Dat was het punt waarop we besloten om het baby’tje te houden. Bovendien is God een God van leven. Als God wil dat wij het kindje houden, komt het allemaal goed. Wij vinden dat het niet aan ons is om te kiezen tussen leven of dood.”

Sara: “Hoe reageerden mensen uit je kerk?"

“Ik ging zelf niet naar de kerk, ik was wel samen met mijn vriend aangesloten bij een jeugdkring. Toen we erachter kwamen dat ik zwanger was, kwamen we een tijdje niet, omdat we aan het uitzoeken waren wat we wilden doen. Toen we voor de eerste keer weer teruggingen naar de jeugdkring, was het onderwerp bidden en wanneer je naar God toe ging voor hulp. Wij zeiden dat we zelf vaker naar God toe gingen als het slecht ging en juist niet als het goed ging en dat we dit ons de afgelopen periode hadden gerealiseerd. Na dit gesprek vertelde ik dat ik zwanger was. Na een korte stilte kregen we eigenlijk van iedereen positieve reacties te horen. Natuurlijk hadden ze wel een aantal vragen voor ons, die we ook hebben besproken, maar eigenlijk was iedereen blij voor ons.”

Amber: “Wat is de grootste verandering in jouw leven nu je een baby hebt?”

"Mijn leven is in sommige opzichten wel veranderd, maar ook voor een groot deel niet. Ik ging al niet zo vaak uit voordat ik mijn kind had. Wel ging ik een keer in de zoveel tijd met mijn vriend uiteten. Dat gaat nu wat minder makkelijk, net zoals shoppen in de stad met een vriendin. Je moet altijd rekening houden met iemand anders. Je stelt jezelf vragen zoals: Waar geef ik haar te eten? Wie wil er op haar passen als mijn man en ik even weg willen? Het is allemaal heerlijk om te doen, want ik doe het graag voor mijn kind, maar ik denk dat het continu rekening houden met iemand de grootste verandering is.”

Rosa: “Wat vind je het leukste aan moeder zijn?”

“Je kind zien opgroeien. Kijken hoe ze alles leert en dingen ontdekt. Ik ben al trots op de kleinste dingetjes. Bijvoorbeeld dat haar eerste tandje doorkomt en dat ze al kan kruipen. Dat is het mooiste aan moeder zijn.”

Sarien: “Als je de tijd zou kunnen terugdraaien zou je dan weer dezelfde keuze maken?”

“Ja, ik denk van wel. Mijn dochter geeft mij heel veel geluk in mijn leven. Ik leef voor iemand en dat gevoel wil ik nooit meer kwijtraken. In het begin voelde ik me weleens dom, maar nu niet meer. Ik weet dat ik de juiste keuze heb gemaakt.”

Lees hier het 'durf te vragen' interview die we met Jezus hadden.