COLUMN: ‘’Ik kijk graag naar Squid Game: ben ik nu Gods minst favoriete christen?’’
Een grote pop begint in de allereerste aflevering een soort kinderwijsje op te ratelen in het Koreaans. De verbijstering is van de spelers hun gezicht af te lezen en twijfelend kijken ze naar elkaar; wie gaat de eerste stap zetten tijdens deze bizarre vorm van Annemaria Koekoek? Ik trek mijn dekentje iets verder omhoog terwijl ik gespannen mijn pepernoten opeet (ja, nu al). ‘Ik kan niet wachten om te zien hoe dit afloopt,’ denk ik. Niet wetende dat ik de Squid Game fantastisch zou gaan vinden.
Mijn man en ik zetten de TV uit nadat we de laatste aflevering hebben gezien. ‘’Wat een goede serie was dit,’’ zegt hij nog tegen me. Ik laat het allemaal nog even bezinken, want de laatste aflevering is een rollercoaster aan emoties, dat kan ik je wel vertellen. Even scroll ik door mijn Facebooktijdlijn en daar zie ik de column van BEAM stagiair Lotte. De serie Squid Game maakt haar bang en dat zet mij toch even aan het denken. Gelukkig krijgt ze veel steun in de reacties onder de post, maar bij mij zakt de moed in mijn schoenen.
Het deed me denken aan mijn eerdere column over Halloween die ook op de Facebookpagina van BEAM werd gedeeld. Tientallen reacties wezen me erop dat ik toch even goed moest gaan nadenken waar ik mee bezig was, want hoe kon ik zulke verschrikkelijke dingen leuk vinden?! Steeds meer twijfel bekroop me en de eerstvolgende keer dat ik mijn lievelingsserie ‘The Walking Dead’ aanzette, voelde ik me schuldig. In de eerste instantie niet eens naar God, maar juist naar alle andere christenen die een oordeel over mij hebben.
Waarom begrijpen zo weinig christenen mij?
Het eerste wat ik dacht na het lezen van Lotte’s column was: ‘Wat fijn dat zoveel mensen haar begrijpen!’ Het tweede wat ik na het lezen dacht, was: ‘Maar, waarom begrijpt niemand mij?’ Tegenwoordig voelt het alsof christenen zoals ik er niet meer bij mogen horen. Hoe durf ik te kijken naar dit soort series, hoe durf ik horror te verheerlijken? Niemand is perfect, maar als het op veroordeling aankomt, gedragen we ons allemaal als Gods favoriete christen. En kijken we alleen vanuit ons eigen perspectief naar elkaar.
Ik zal het even uitleggen vanuit mijn perspectief. Ik kijk niet naar Squid Game om met een bak popcorn (of pepernoten) eens uitgebreid te gaan genieten van stervende mensen. Ik kijk niet naar The Walking Dead om te applaudisseren wanneer iemand wordt verscheurd door een zombie. Waarom ik kijk naar zo’n serie, is omdat ik er helemaal ingezogen wordt. Ik moet en zal weten hoe het afloopt en een deel van me hoopt dat al mijn favoriete personages het tóch zullen overleven. De spanning is om te snijden en per aflevering ga ik me meer en meer verplaatsen in het verhaal. Wanneer een serie mij dat gevoel bezorgt, vind ik dat héérlijk. En daarom heb ik Squid Game uitgekeken.
Een streepje minder
Zou God van ons willen dat we bij het kijken van Squid Game de vergelijking maken met de angst en terreur in deze wereld? Ik weet het niet. Maar ik geloof niet dat God wil dat ik mij voor álles afscherm. Misschien omdat hij van mij weet dat ik niet elke serie of film die ik kijk, meeneem in mijn eigen leven of ga verheerlijken. Of omdat het allemaal één groot leerproces is wat mij sterker maakt in mijn eigen geloof. Wat het ook is: hij kent mij door en door. De mensen achter de reacties op Facebook niet. En ook al probeer ik te vertrouwen op mijn relatie met God, toch zit het mij nog altijd dwars dat mensen hun zegje willen doen wanneer iemand op een ‘andere manier’ christen is.
Want dat oordelen, daar zijn we toch een potje goed in. Maar ik heb een idee: laten we dat niet meer doen! I hate to break it to you, maar niemand is Gods favoriete christen. En ik weet dondersgoed dat ook ik niet zijn favoriet zal zijn. Jouw mening is niet direct fout, maar die van mij ook niet. Want dat is zo mooi aan onze God: hij houdt van ons allemaal evenveel. Wat een geweldige gedachte om aan vast te houden! Ook al kijkt Lotte niet (meer) naar Squid Game en ik wel, geen van ons krijgt een streepje minder.
Lees ook over:
COLUMN: “Ik lag nachten wakker van de serie Squid Game”
Geschreven door
Nienke
