Davita (13) leest Bijbel met haar niet-christelijke vriendin: “Mijn vriendinnen denken dat we sprookjesverhalen lezen”
Davita (13) en Jildou (13), christelijk en niet-christelijk, fietsen elke dag samen naar school. Jildou is bijna altijd op tijd en Davita bijna nooit. Het komt dan ook vaak voor dat Jildou even naar binnengaat bij haar vriendin, die nog aan de ontbijttafel zit. Voordat ze weggaan, lezen Davita’s ouders uit de Bijbel en zo hoort Jildou haast dagelijks een stukje uit de Bijbel. Hoe vindt ze dat? En wat vindt ze van de Bijbelverhalen die ze hoort? BEAM interviewde de twee vriendinnen.
We zitten aan dezelfde keukentafel waar normaal in de ochtend Bijbel wordt gelezen. Jildou had, voordat ze vriendinnen met Davita werd, weinig te maken met het christelijk geloof: “Met Kerst gaan we wel eens naar een Kerstmis. Sommige zijn wel leuk, maar we hadden ook een keer een hele saaie mis. Toen zijn we tijdens de collecte weggevlucht, want dat was een chaotisch moment.”
Waargebeurd of nep nieuws?
Davita leest al haar hele leven uit de Bijbel: “Op een vrije dag hoor ik wel vier keer iets uit de Bijbel; bij het ontbijt, met de lunch, bij het avondeten en voor het slapen. Ik denk dat God bestaat. Ik hoorde pas een verhaal van een oudere vrouw die niet overvallen werd, omdat er een engel naast haar liep. Zij zag die engel niet, maar de man die haar ging aanvallen wel. Dit soort verhalen komen niet uit het niets.”
Ik denk wel eens: wat zal er boven ons zijn, behalve sterren?
Jildou: “Ik weet niet waar je dat vandaan hebt, maar ik denk dat het nep nieuws was. Ik respecteer jouw mening, maar een engel die naast je loopt? Ik geloof dat niet.” Jildou denkt wel na over het bestaan van God: “Ik denk dat Jezus wel bestaan heeft, maar niet dat hij wonderbaarlijke dingen heeft gedaan, zoals Petrus over het water laten lopen. En of God bestaat? Ik denk wel eens: wat zal er boven ons zijn, behalve sterren?”
Grote fantasie
Hoe vindt ze het dan om bij Davita thuis uit de Bijbel te horen? Jildou lacht. “Mag ik eerlijk zijn? Soms denk ik: ‘We moeten weg!’ Die vijf minuten Bijbel lezen kunnen ervoor zorgen dat we een briefje moeten halen.” Toch luistert ze vaak niet met tegenzin: “Ik vind het leuk, goed voor de algemene ontwikkeling. Het is niet dat ik denk: ‘Oh nee, de Bijbel.’ Ik denk juist vaak: ‘Hé, de Bijbel, eens kijken wat we nu weer horen.’ Maar sommige verhalen vind ik wel vrij bizar klinken. Toen ik het verhaal hoorde van Petrus die over het water liep , zag ik dat voor me en dacht: wauw, dat is een grote fantasie.”
Sprookjesverhalen
Wat vindt Davita ervan dat er een vriendin meeluistert met wat haar ouders uit de Bijbel lezen? “Ik vind het altijd een beetje awkward. Dan zit ik aan tafel, komt er een vriendin die niet christelijk is en dan moet ze meeluisteren. Het is niet precies zoals ik mij had voorgesteld dat mijn vriendinnen mij leren kennen. Nu denken mijn vriendinnen dat wij sprookjesverhalen aan het lezen zijn voordat we naar school gaan en daarom vijf minuten te laat komen. Dat vind ik lastig. Zelf denk ik niet dat het sprookjesverhalen zijn. Als er iemand groter en machtiger is dat wij, dan zou het best kunnen dat er mensen op het water lopen en dat er mensen uit de dood worden opgewekt.”
"Ik proef dankbaarheid in de bijbelverhalen"
Jildou: “Sprookjesverhalen, dat vind ik een mooie term. Maar de Bijbel is wel meer dan dat. De verhalen hebben wel vaak een kern van waarheid, want de Bijbel vertelt veel levenswijsheid. Het is niet zoals de wijsheid van films of boeken, het is een ander niveau van wijsheid. De boodschap die ik vaak uit de Bijbelverhalen haal, is dat je dankbaar moet zijn voor wat je hebt. Dat proef ik er meestal in: dankbaarheid.”
‘Hier herken ik mijn moeder in’
Achter Davita ligt een grote stapel Bijbels, in allerlei vormen en maten. Uit de stapel pakt ze de Bijbel in Gewone Taal, de Bijbelvertaling die is geschreven in hedendaags Nederlands. Om de beurten lezen Davita en Jildou uit Spreuken 31, een bijbelstuk dat gaat over de vrouw.
Jildou vindt vers 25 en 26 mooi: ‘Een sterke vrouw ziet er mooi en krachtig uit, ze is blij met elke nieuwe dag. Ze spreekt altijd wijze woorden, op een vriendelijke manier geeft ze mensen raad.’ Jildou: “Dat vind ik fijn om te lezen. Dat herken ik in mijn moeder. En dat wil ik zelf ook: ik wil er ook voor andere mensen zijn. Dat vind ik belangrijk.”
Ik wil er zelf ook voor andere mensen zijn.
In vers 15 kan Jildou zich minder vinden: ‘De sterke vrouw staat op als het nog donker is. Dan zorgt ze dat iedereen in huis te eten krijgt, en geeft opdrachten aan haar slavinnen.’ Jildou: “Ik ga later niet om zes uur opstaan om de broodtrommeltjes van mijn kinderen te vullen. Dat gaan ze maar zelf doen.”
Een nieuw druk van de Bijbel
Maar uiteindelijk kan Jildou het bijbelstuk wel waarderen: “Ik vind het fijn dat in de Bijbel een stukje staat waarin de vrouw wordt vereerd, op de manier die toen gepast was. Je kunt het niet met nu vergelijken, want het is helemaal veranderd. Eigenlijk zou er een nieuwe druk van de Bijbel moeten komen, maar dan in deze tijd.”
Geschreven door
Francis
