Joël: “Soms ben ik bang dat mijn vader overlijdt aan het coronavirus”
Joël (16) heeft samen met zijn broertje, moeder en vader het coronavirus opgelopen. Zijn vader is erg ziek geworden en ligt in het ziekenhuis. “Ik vraag weleens aan God: waarom doet U dit? Maar dan weet ik dat Hij een plan heeft met mijn leven en dat Hij er altijd voor ons zal zijn.” In de rubriek ‘Durf te Vragen’ stellen wij de vragen die jij via Instagram hebt gestuurd!
Hoe ben je erachter gekomen dat je het coronavirus hebt? - Margo
“Toen mijn broertje een week geleden ziek werd. We dachten dat hij het normale griepvirus had, maar hij kreeg al snel klachten die passen bij het coronavirus. Hij werd niet gelijk getest, dus we wisten het niet zeker. Al gauw werden we allemaal een beetje ziek en ging het steeds slechter met mijn vader. Hij is toen opgenomen in het ziekenhuis en daar positief getest op het coronavirus. Hij moest twee nachten in het ziekenhuis verblijven, maar aangezien hij zich weer wat beter voelde, mocht hij na die twee nachten weer naar huis. Thuis ging het opnieuw slechter en daarom ligt hij nu weer in het ziekenhuis.”
Mijn broertje en ik bleven alleen achter toen onze beide ouders in het ziekenhuis lagen
“Op een gegeven moment voelde mijn moeder zich ook niet goed en is toen ook naar het ziekenhuis gegaan. Daar is ze, net als mijn vader, positief getest op het coronavirus. Ze moest een middag in het ziekenhuis blijven, terwijl mijn broertje en ik alleen thuis bleven. Net als zoveel mensen dacht ik dat het virus nog lang niet bij ons in de buurt zou komen. Uiteindelijk kwam het virus dus vrij snel en was de realiteit dat mijn beide ouders in het ziekenhuis lagen. Dat hakte er bij mij erg in. Ik was zelf ook niet helemaal fit en om dan te bedenken dat ik ook in het ziekenhuis kon belanden, voelde erg beangstigend.”
(De tekst gaat onder de foto verder)
Wat maakt het coronavirus anders dan een normale griep? - Marleen
“Het coronavirus is heel anders dan een normale griep. Bij het coronavirus voel ik mij een paar dagen goed en dan weer een paar dagen slecht. Het gaat met pieken en dalen, terwijl ik mij bij een normaal virus steeds iets beter voel. Ik moet vaak hoesten, maar dat kan ook een paar dagen helemaal verdwenen zijn. Iedereen heeft andere klachten bij het coronavirus. Naast het hoesten heb ik verder geen klachten, terwijl mijn vader er veel erger aan toe is. Hij krijgt te weinig zuurstof binnen en wordt daarvoor geholpen in het ziekenhuis. Hij heeft last van koorts en kortademigheid, maar ook dat kan elke dag weer anders zijn. Dat maakt het een hele vervelende griep, omdat je niet weet waar je aan toe bent.”
Ik mag het ziekenhuis niet in, omdat ik het virus zelf ook heb
Mag je je vader bezoeken? - Noortje
“Helaas mag dat niet. Het ziekenhuis gaat ervan uit dat ik het coronavirus niet heb. Ondanks dat ik dan prima bij mijn vader kan komen - want hij kan mij toch niet meer besmetten - kan ik bij wijze van spreken de hele afdeling besmetten. Om dat te voorkomen, mag ik mijn vader niet bezoeken. Ik mis hem natuurlijk heel erg en wil hem dolgraag zien, maar voor nu kan dat alleen via de telefoon. We bellen meestal rond etenstijd om te kijken hoe het met hem gaat, maar na een paar minuten is hij al erg moe. Daardoor kunnen we hem meestal maar tien minuutjes per dag spreken.”
Ben je ook bang en waarvoor? - Sylke
“Op dit moment ben ik vooral bang dat ik net zo ziek word als mijn vader. Het idee dat ik ook in het ziekenhuis moet liggen en maar tien minuten per dag contact kan hebben met mijn familie, maakt mij erg bang. Daarnaast ben ik soms wel eens bang dat mijn vader overlijdt aan het coronavirus. Die kans schat ik niet zo hoog in en ik probeer er niet vaak aan te denken, maar het spookt soms wel door mijn hoofd.”
(De tekst gaat onder de foto verder)
Hoe gaan andere mensen met jullie besmettingen om? - Marijn
“Heel erg hartverwarmend! Mijn vader is dominee in Zoetermeer en de gemeenteleden sturen kaartjes en bloemen. We houden iedereen elke dag op de hoogte met een update over mijn vaders situatie. Veel familie, vrienden en kennissen bieden aan om boodschappen te doen of om te helpen in de tuin. Via WhatsApp en Facebook krijgen we veel berichtjes dat mensen voor ons bidden. We zijn erg dankbaar dat ze dit allemaal voor ons doen.”
Wat geeft je hoop in deze moeilijke tijd? - Maaike
“Een lied van Mattijn Buwalda geeft mij veel hoop. Hij zingt op een gegeven moment:
Maar midden in de storm roep ik je naam
Ik laat je niet verloren gaan
Ik weet het donker is soms zo dichtbij
Dat je twijfelt of je ogen wel open zijn
Maar ‘k ben nooit ver bij jou vandaan
Ik luister dit nummer vaak met mijn broertje en moeder. Dan besef ik weer dat wat er ook gebeurt met ons en met mijn vader in het ziekenhuis, God altijd bij ons is. Als ik in een storm zit en het donker dichtbij lijkt te zijn, dan zal Hij mij dragen. Natuurlijk heb ik soms twijfels en vragen voor God. Waarom doet U dit? Waarom moet dit ons overkomen? Ik heb mij er bij neergelegd dat God een plan heeft met iedereen en ik kan daar niks aan veranderen. Ik laat het over aan Hem en dat geeft mij rust. Ik ga er niet over piekeren, want ik weet dat God bij mijn vader in het ziekenhuis is."
(De tekst gaat onder de foto verder)
Wat vind je van de maatregelen die zijn genomen? - Tamar
“Goed, omdat ze echt nodig zijn. Door deze maatregelen verlagen we de kans op besmettingen en komen er minder mensen in het ziekenhuis. Het is belangrijk dat iedereen beseft dat het virus geen onderscheid maakt of je gezond, ongezond, oud of jong bent. Mijn vader was tot een week geleden kerngezond, maar ligt toch met beademingsproblemen in het ziekenhuis. Blijf thuis, luister naar de overheid en neem het virus heel erg serieus, want het coronavirus is zeker geen pretje om te hebben. Als je kijkt naar hoe mijn vader er nu aan toe is, dan wens ik dat niemand toe.”
De vader van Melissa (23) is Intensive Care-arts in een Brabants ziekenhuis. “Mijn vader ervaart hoe deze crisis elke dag ernstiger wordt en ik begin me steeds vaker af te vragen of hij eraan onder door zal gaan.” Lees haar verhaal hier.
Geschreven door
Christiaan
