Julia (18) stopte met haar droomstudie: ‘Soms kwam ik huilend thuis’

20 januari 2022 · Leestijd 7 min

Heb jij al jaren een droom? Julia (18) wel, zij wilde al sinds groep zeven geneeskunde studeren. Toen ze eenmaal van start ging bleek het toch niet te zijn wat ze ervan verwacht had. Julia: “Het was echt puur stampwerk, je moest elk botje en spiertje uit je hoofd leren in het Latijn.”

“Vanaf groep zeven wilde ik al dokter worden en toen ik op de middelbare school zat, wist ik dat ik geneeskunde wilde gaan doen. Vanaf toen ben ik heel erg mijn best gaan doen om goede cijfers te halen en zo binnen te komen bij geneeskunde. Toch had ik toen al niet het gevoel dat ik echt arts wilde worden. De studie leek me vooral heel leuk. In de 6e klas heb ik me ingeschreven, maar ik had toen wel veel twijfels. Het onderwijs trok me namelijk ook heel erg. Ik dacht: ‘Als het Gods plan is dat ik geneeskunde moet doen, zal ik wel worden toegelaten’. Dat gebeurde en dat was voor mij het teken dat het goed was.”

Mijn docent wist na tien weken nog steeds mijn naam niet

“Na de zomer was het zover: mijn eerste blok begon. Ik had al gehoord dat het eerste blok heel saai is en dat was het ook. Gelukkig vond niemand dat blok leuk, dus ik dacht: ‘Het zal wel.’” De stof vond Julia dus niet bijster interessant, maar dat was niet het enige. “Ook mijn werkgroep was niet echt leuk. Er zaten allemaal van die artsen typetjes in de groep en de docent wist na tien weken nog steeds mijn naam niet. Het was heel zakelijk en helemaal niet gezellig of persoonlijk. Soms kwam ik er zelfs huilend van thuis.”

Knoop doorhakken

Toen het eerste blok voorbij was, brak er een nieuw blok aan voor Julia. “Ik had mijn hoop gevestigd op dat blok, want dat zou veel geneeskundiger zijn en dan zouden we echt leren over het menselijk lichaam. Toen het begon, kwam ik erachter dat het er vooral op neerkwam dat je elk botje en spiertje uit je hoofd moet leren in het Latijn. Het was echt puur stampwerk. In de tijd dat ik dat vak volgde, werd ik eigenlijk steeds depressiever. Ik heb toen veel met mijn ouders en studieadviseur gepraat. Mijn studieadviseur zei: ‘We zien vaak dat mensen die wiskunde heel leuk vinden, geneeskunde juist niet leuk vinden.’ Toen dacht ik: ‘Hé, dat ben ik!’. Toch twijfelde ik of ik niet nog even door moest gaan om te kijken of het wat voor me was. Na veel praten heb ik uiteindelijk toch de knoop doorgehakt om definitief te stoppen. Mijn hele gevoel zei dat ik dat moest doen.”

“’s Avonds lees ik altijd uit een dagboekje en dat heeft me in die tijd ook bemoedigd. Een keer had ik een gesprek met mijn studieadviseur en de gedachtes die ik tijdens dat gesprek had, kwamen precies terug in dat dagboekje. Dat was heel bijzonder. Het ging er vooral over dat God een plan heeft met je leven en dat je op Hem moet vertrouwen.”

Huh, Julia, jij bent toch hét geneeskunde typetje?

Dat Julia stopte met haar studie, kwam voor veel mensen uit de lucht vallen. “De meesten waren aan het begin heel verbaasd, vooral mijn vriendinnen. ‘Huh, Julia,’ zeiden ze, ‘jij bent toch hét geneeskunde typetje, hoe kan jij nou stoppen?!’. Heel veel mensen vonden het vooral heel dapper dat ik dit besluit heb gemaakt. Al die begripvolle reacties waren fijn om te horen. Niemand is er negatief over, terwijl mijn studieadviseur daar wel voor gewaarschuwd had.”

In een gat vallen

Ze zei haar studie definitief vaarwel, maar stilzitten deed Julia vervolgens niet. “Ik had van de een op de andere dag geen studie meer en ik wilde daardoor echt niet in een gat vallen. Als ik niks te doen heb, ga ik me namelijk heel snel vervelen. Ik ging gelijk op zoek naar dingen om te doen in het onderwijs, omdat het onderwijs altijd mijn tweede keus is geweest. Achteraf gezien was dat wel een beetje snel, ik had het misschien eerst iets meer moeten verwerken. Ik had natuurlijk al zo lang die droom en het plan om geneeskunde te gaan doen en opeens was dat weg. Inmiddels werk ik op een middelbare en een basisschool. Ik heb het daar heel erg naar mijn zin, ik vind het superleuk om te doen.”

Nieuwe opleiding

Het werk dat Julia nu doet bevalt zo goed, dat ze er zelfs een opleiding in wil gaan volgen. “Na gesprekken met een loopbaancoach heb ik besloten dat ik volgend schooljaar de academische PABO ga doen. Dat is de PABO gecombineerd met pedagogische wetenschappen. Daar heb ik voor gekozen omdat ik die wetenschappelijke uitdaging wil en ook nodig heb. Ik wil dat in Leiden doen, waar ik ook geneeskunde deed. NSL, mijn studentenvereniging, zit daar namelijk en ik heb het daar erg naar mijn zin.”

Voor de klas staan voelt heel natuurlijk

Of Julia ervan baalt dat het zo is gelopen? Zeker niet! “Ik had niet beter na kunnen denken over mijn studiekeuze, want ik heb dat echt heel veel gedaan. Ik ben er al sinds groep zeven mee bezig en sinds de vierde ging ik al naar open dagen. Ik ben er eigenlijk wel dankbaar voor dat dit nu gebeurd is, want anders had ik nu nooit voor een klas gestaan en les mogen geven. Ik was dan gelijk doorgegaan met mijn studie. Ik merk ook dat ik zo gegroeid ben de afgelopen maanden. Eerst vond ik presenteren doodeng, maar nu sta ik voor een klas en het voelt niet eens als presenteren. Het voelt gewoon heel natuurlijk, ik ben echt mezelf als ik voor de klas sta.”

Wat als je ook twijfelt?

Misschien moet jij nu wel een studiekeuze maken. Dat komt goed uit, Julia heeft advies voor jou: “Open dagen geven niet echt de werkelijkheid weer van een studie, dingen worden daar vaak leuker gemaakt dan ze zijn. Ik zou dan eerder een dag meelopen met een student, zodat je ziet hoe de lessen écht zijn in het eerste jaar. Zelf heb ik met een loopbaancoach gepraat en daardoor ben ik bij de academische PABO uitgekomen. Ik raad iedereen aan om met zo’n loopbaancoach te praten, omdat je dan jezelf ontdekt.”

Ik wilde dat er ‘geneeskunde’ in de lucht werd geschreven

Herken jij je juist in Julia en twijfel je ook om te stoppen? “Volg gewoon je gevoel. Ik wilde heel graag een teken, dat er bijvoorbeeld in de lucht ‘geneeskunde’ werd geschreven. Dat gebeurde niet, maar door het te doen, kwam ik erachter dat het niks voor mij was. Als je een verkeerde keuze maakt, is dat echt niet erg. Als je twijfelt, ga dan gewoon voor een studie en als dat toch niet bij je past is de wereld ook niet voorbij. Ik heb mezelf daardoor juist erg leren kennen en het heeft me allemaal mooie dingen gebracht.”