COLUMN: Kerst met de fam... gezellig?

Onze kersttraditie begon bij een getal: elf. Als we de familie van mijn moeders en vaders kant bij elkaar optellen, bestaat de familie uit elf mensen. Dat is niet zielig hoor, maar vooral knus, gezellig en vertrouwd. Wij werden jaarlijks door ons kleine gezelschap met Kerst geconfronteerd met onze overvloed. Er was ruimte zat voor meer tafels en stoelen, en er werd altijd te veel gekookt. Daar werd het idee geboren om, naast de familie, nog meer mensen uit te nodigen voor het jaarlijkse kerstdiner. 

Welkom aan tafel!

Elk jaar zit ik aan tafel bij nieuwe mensen met elk een uniek kerstverhaal: een vluchteling die zijn familie heeft moeten achterlaten, een collega die net gescheiden is, senioren die Kerst voor het eerst zonder hun man of vrouw moeten beleven, of mensen die gewoon behoefte hebben aan gezelschap. Iedereen is welkom. Zolang ik me kan herinneren, vieren we Kerst op deze manier. Ik weet niet beter dan dat ik elk jaar met een nieuw gezelschap aan tafel zit.  

Vet irritant

Ik zal je eerlijk zeggen dat ik het vroeger ontzettend irritant vond. Ik wilde gewoon lekker met mijn familie chillen en in plaats daarvan zat ik naast een paar vreemden aan tafel. Best een egoïstische gedachte van mij. Nu ben ik oud en wijs, denk ik, en zie ik dat onze kleine moeite een groot verschil maakt in het leven van de mensen die aanschuiven. “Ik kan me eindelijk weer eens voor iets optutten” en “ik zou anders alleen voor de tv zitten vanavond”, zijn dankbare opmerkingen, die ik af en toe opvang tijdens het eten. 

What Would Jesus Do?

Ik wil niet overkomen als een heilige, maar ik denk dat Jezus zijn verjaardag ook een beetje op deze manier zou vieren. Hij zou een groot feestmaal organiseren, waarbij de putjesschepper, de bankier en de crimineel allemaal aan dezelfde tafel zitten. Zelfs toen hij geboren werd, heette hij al herders en wijzen welkom. Is het niet mooi om dat voorbeeld te volgen? Zo maken we het voor iedereen the most wonderful time of the year.