COLUMN: HELP! Wat moet ik met mijn toekomst?
“Oeh… Je bent klaar met je stage bij BEAM en ook al bijna afgestudeerd? Wat goed! Ga je dan werken of toch liever doorstuderen?” Of: “Denk je er wel aan dat je die studieschuld moet afbetalen? Waar ga je na je studie aan de slag?” En: “Hoe is het met je vriend? Al trouw- of samenwoonplannen?” Dit soort vragen vliegen mij tegenwoordig om de oren. Het lijkt alsof de toekomst het enige is dat telt, terwijl ik er nog even niet aan moet denken!
Zodra ik mijn ogen opendoe in de ochtend, schieten de gedachten over afstuderen, het vinden van een baan en ooit gaan trouwen door mijn hoofd. Best logisch natuurlijk, aangezien al die dingen eraan zitten te komen. Mijn fantastische stage bij BEAM is tot een eind gekomen, waardoor afstuderen het volgende agendapunt is. Het plannen van mijn toekomst vind ik best spannend. Ik maak me namelijk druk over vragen zoals: Wat nou als het allemaal tegenvalt? Wat als mijn leven er saai uit komt te zien? Toch ben ik er vooral enorm enthousiast over, want ik kan alles doen wat ik wil en wat mij blij maakt. Ik heb het helemaal zelf in de hand en daar heb ik zin in!
Het is een voorrecht om je eigen toekomst te mogen bepalen
Het is een voorrecht om je eigen toekomst te mogen bepalen; dat besef ik maar al te goed. Als ik de verhalen lees van Nepalese meisjes voor wie de toekomst is uitgestippeld, raakt me dat. Voor hen is het namelijk niet vanzelfsprekend om school af te maken, laat staan naar school te gaan. Ouders bepalen met wie ze – op veel te jonge leeftijd – trouwen, waardoor ze in vreselijke situaties terecht kunnen komen. Zo worden ze bijvoorbeeld alleen maar ‘gebruikt’ om de familie van hun man en het huis te onderhouden. Een gezonde, fijne toekomst met huisje, boompje, beestje zit er niet in. Voor mij is dit meer dan bizar en ondenkbaar. Deze meiden krijgen namelijk geen ruimte om te kiezen. Zij kunnen niet genieten, want alles wordt voor hen bepaald.
Ik maak me soms zo druk over mijn eigen leven, dat ik dat van anderen vergeet
Kijk ik met dit verhaal in mijn achterhoofd naar mijn eigen leven, dan mag ik spreken van geluk en zegen. Het is helemaal niet vanzelfsprekend dat ik zoveel vrije wil heb. De toekomst mag ik natuurlijk spannend vinden en dat is het ook. Toch ben ik – meer dan ooit – dankbaar voor het feit dat ik het zélf mag bepalen. Dat het míjn toekomst is, waarin niks hoeft en de mogelijkheden oneindig zijn. Ik kan me soms zo druk maken over mijn eigen leven, dat ik dat van anderen vergeet.
Daarom wil ik vandaag bidden voor alle mensen wiens toekomst al is bepaald. Daarom wil ik vandaag stil staan en stil zijn. Daarom wil ik God vandaag bedanken voor deze dag en voor de toekomst die ik zelf kan kiezen. Wie heeft er een baan voor mij?
Benieuwd waarom BEAM samen met jou in actie komt tegen kindhuwelijken in Nepal? Lees het hier!
Geschreven door
Thamara
