Ga naar submenu Ga naar zoekveld

GASTCOLUMN: Bidden in een leeg theater

28 maart 2019 · Leestijd 3 min

Ken je dat gevoel wanneer je een heel verhaal tegen iemand wil vertellen, terwijl diegene niet echt luistert? Je krijgt af en toe ‘ja’ of ‘hm’ als antwoord, maar de boodschap lijkt niet helemaal binnen te komen. Laatst probeerde ik een goed gesprek met mijn beste vriend te voeren, maar in plaats daarvan leek het alsof ik tegen mezelf aan het praten was.

Als ik ’s avonds aan God vertel hoe mijn dag is geweest en wat ik allemaal wel en niet leuk vond, lijkt het soms alsof Hij naast me op de bank zit en geïnteresseerd luistert naar mijn verhaal. Maar een paar seconden later, precies op het moment dat ik een serieuze vraag wil stellen, is Hij plotseling verdwenen. In plaats van een inspirerend antwoord waar ik de rest van de avond over na kan denken, krijg ik een lange stilte. En bedankt. Wat moet ik hier nu mee? God hoort toch altijd alles? Is het dan zo moeilijk om even antwoord te geven op de vraag waarom er zoveel ellende in de wereld is?

In gedachten ga ik terug naar het gesprek met mijn beste vriend. Een paar weken later kwam hij plotseling terug op mijn verhaal, blijkbaar was hij er wel met zijn aandacht bij geweest en had hij de boodschap dubbel en dwars begrepen, terwijl ik het helemaal niet doorhad. Zou dat dan hetzelfde zijn in mijn gesprekken met God? Misschien heeft Hij al wel tien keer geprobeerd om mijn vraag te beantwoorden, maar heb ik het niet doorgehad en wacht Hij nu op een geschikt moment voor poging elf. Of misschien is het om wat voor reden dan ook nog niet het juiste moment voor een antwoord en moet ik nog wat langer geduld hebben.

Ik weet dat God achter het podium staat en alles hoort en begrijpt wat ik zeg.

Soms voelt een gebed als een monoloog die door één simpele acteur wordt opgevoerd in een leeg theater. Maar achter die acteur staat een heel team van mensen die hebben meegewerkt aan de monoloog, zij begrijpen elk woord van de tekst, ze weten waar de komma’s staan, wat de volgende zin zal zijn en waarom juist dan die zin uitgesproken wordt.

Ik ben de acteur: er is geen publiek in de zaal om antwoord te geven, het lijkt of helemaal niemand luistert naar mijn zorgvuldig voorbereide tekst. Maar ik weet dat God achter het podium staat en alles hoort en begrijpt wat ik zeg. En als de voorstelling afgelopen is en ik het eigenlijk niet meer verwacht, dan zal Hij antwoord geven op mijn vraag. Dan zal ik eindelijk weten hoe het zit met al die ziektes en oorlogen, dan zal ik begrijpen waarom niet iedereen in Jezus gelooft. En tot die tijd blijf ik rustig op het podium staan en herhaal ik mijn monoloog keer op keer op keer.

Geschreven door

Britney

Misschien ook wat voor jou

Volg BEAM op TikTok!

Voor video's van inspirerende jongeren die licht willen verspreiden! 💛💡