Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Davida (19) is bipolair: "Alsof er een stuiterbal door m'n hoofd vliegt"

12 april 2019 · Leestijd 5 min

Davida (bijna 19) leert sinds 2013 leven met een bipolaire stoornis. “Het ene moment zit ik vol energie, kan ik de wereld aan en verlies ik grenzen uit het oog. Het andere moment ben ik zwaar depressief en trek ik me terug. Elke ochtend is het een strijd om de dag te beginnen.” Davida doet mee aan de #openup-week en vertelt haar verhaal.

“In de zomer van 2013 ging het steeds minder goed met me. Ik maakte me zorgen over dingen waar ik anders nooit echt aan dacht. Ik sprak steeds minder vaak af met vrienden, durfde niet meer naar buiten en sliep slecht. Uiteindelijk werd ik depressief. Na de vakantie wilde ik niet meer naar school. Ik heb toen een halfjaar thuis gezeten. In gesprekken met artsen en psychologen werd niet ontdekt wat er aan de hand was. Bovendien leek de depressieve periode vanzelf weer over te gaan en kon ik weer naar school. Maar na een paar weken sloeg het helemaal om…”

Stuiterbal in m'n hoofd

“Ik werd druk. Heel druk. Daarnaast was ik suïcidaal. M’n ouders maakten zich natuurlijk zorgen, dus besloot ik me op te laten nemen. Toen heb ik zes weken op een crisisafdeling gezeten. Daar ontdekten ze dat ik een bipolaire stoornis heb. Eindelijk konden we verklaren waar mijn stemmingswisselingen vandaan kwamen. Zo’n stoornis wordt ook wel manische depressiviteit genoemd. De ene periode ben ik depressief: dan slaap ik slecht, pieker ik veel en leef ik in m’n eigen wereld. Maar het andere moment kan ik in een manie terecht komen. Dan voelt het alsof er een stuiterbal door m’n hoofd vliegt. En wil ik van alles: met vrienden afspreken, sporten, eropuit.. Voor de buitenwereld ben ik heel vrolijk en enthousiast. Maar vanbinnen voel ik me nog slechter dan tijdens een depressie.”

Onvoorspelbaar

“In een manische periode ken ik geen grenzen meer. Ik overzie niet wat de gevolgen zijn van mijn acties. Toen ik 13, 14 jaar was, heb ik bijvoorbeeld in een keer al m’n verdiende geld uitgegeven in de stad. 140 euro! In een manie voelt het alsof ik de wereld aan kan. En een paar weken later kan dit dus weer omslaan in een depressie. Dat gebeurt niet van de een op de andere dag, er zijn ook tussenperiodes. Dan gaat het vrij goed en ben ik rustig. Ook dan heb ik wel wisselende stemmingen, maar is het niet zo heftig. Ik ben dus niet altijd of manisch of depressief.”

Ik heb 20 verschillende psychologen gehad

“Om stabiel te blijven, slik ik medicijnen. Dat moet heel strak bijgehouden worden. Daarnaast ga ik een keer per week naar de psycholoog en af en toe naar de psychiater. Dat ik zo in de gaten wordt gehouden, vind ik soms best lastig. Ik heb sinds m’n 13e psychologen om me heen, inmiddels zo’n 20 verschillende. Het is superlastig om steeds weer je verhaal te moeten doen, om zo’n psycholoog te vertrouwen. Dat ben ik weleens spuugzat. Dan denk ik: kon ik het allemaal maar zelf doen. Nu heb ik gelukkig een superfijne psycholoog!”

Teleurgesteld

“Een van de moeilijkste dingen aan bipolair zijn, vind ik dat mijn stemming elke keer omslaat. Ik kan de goede periodes niet vasthouden. Ook moest ik door mijn stoornis stoppen met school. Hierdoor raakte ik teleurgesteld in mezelf: waarom kan ik niet gewoon doorzetten? Waarom moet ik eraan toegeven? Mensen zeggen ook wel eens dat de stemmingswisselingen gewoon bij mijn leeftijd horen. Want iedereen heeft wel eens last van ups en downs, toch? Maar het verschil is dat ik niet een ‘normale’ depressie heb; het komt elke keer weer terug. Het zit in m’n genen. En elke keer weer moet ik ermee leren omgaan. Daar word ik soms supermoe van. Elke dag is toch wel een gevecht, een strijd. Gelukkig leer ik mezelf steeds beter aanvoelen: ik weet beter wanneer ik een depressie of manie in ga. Als ik me druk voel worden, probeer ik meer tijd voor mezelf te nemen. Da’s niet makkelijk, maar wel nodig."

God houdt van me zoals ik ben

“In de periodes dat ik opgenomen was, voelde ik me eenzaam en onbegrepen. Dan kon ik echt wel boos zijn op God. Teleurgesteld dat Hij me niet leek te horen. Toch staat Hij op de eerste plek. Hij geeft me kracht en helpt me de dag door. Ik neem het Hem niet kwalijk dat ik een bipolaire stoornis heb. Het belangrijkste is dat Hij van me houdt zoals ik ben. En ik ben niet mijn bipolaire stoornis. Toch is het wel iets dat ik met me mee draag, waar ik mee moet leren omgaan. Daarom wil er nu open over zijn, hoe moeilijk dat ook is. Ik hoop dat mensen mij en mijn stoornis beter zullen begrijpen. Ik snap dat al mijn stemmingswisselingen moeilijk zijn voor te stellen en ik snap er zelf ook vaak niets van. Maar hoe ik me ook voel: God laat me niet in de steek!”   

Meer dan 4 op de 10 jongeren kampt met psychische klachten. Onder andere NPO 3FM, BEAM en FunX staan van 6 tot en met 12 april in het teken van #openup om het taboe onder jongeren te doorbreken.

#openup is een initiatief van 3FM en MIND

Geschreven door

Marlieke

Misschien ook wat voor jou

Volg BEAM op TikTok!

Voor video's van inspirerende jongeren die licht willen verspreiden! 💛💡