COLUMN: Beter een verre bekeerling dan een goede vriend

Het artikel stond stil bij de dood van een jonge Amerikaanse evangelist die geprobeerd had een van de laatste inheemse stammen ter wereld te bekeren. Hij kende de risico’s, wist dat de eilandbewoners vijandig waren tegen buitenstaanders en ondanks vele waarschuwingen werd het eilandbezoek hem helaas toch fataal.

Je hoort het niet zo vaak meer, mensen die hun leven riskeren om het evangelie te verkondigen. Waar in de vorige eeuw missionarissen en zendelingen de jungles van Papua en Afrika introkken om vreemde volkeren te vertellen over Jezus, liggen er nu veel kansen om de mensen in het rijke westen te vertellen over God. We leven in een land waarin minder dan de helft van de mensen aangeeft nog religieus te zijn. Mensen bekeren kan dus ook dichterbij huis.  

Het verspreiden van die blijde boodschap is belangrijk, maar ik vind het soms lastig om daar ijverig mee bezig te zijn. Het moeilijkste vind ik vrienden die God de rug toe hebben gekeerd. Die net als ik jarenlang op een Christelijke school hebben gezeten, wekelijks kerkdiensten hebben bijgewoond en dan tot de conclusie komen dat God niet bestaat of niet in hun leven past. Het geloof is een onderwerp dat ik met hen niet vaak aansnij. Ik wil tenslotte niet drammerig overkomen.  

Ik wil niet drammerig overkomen

Maar toch, straks sta ik bij de hemelpoort en dan zegt God: “Brandon je bent zestig jaar vrienden geweest met Bart, lief en leed gedeeld... maar je hebt er nooit wat aan gedaan om hem weer naar mij toe te leiden. Waarom heb je het niet vaker geprobeerd? Heb je er echt alles aan gedaan?” 
Tja, wat zou ik dan tegen God moeten zeggen? Dat ik het belangrijker vond om gezellig een biertje met Bart te drinken dan dit soort lastige onderwerpen aan te snijden? Ik ben benieuwd wat God daarop antwoordt.  

Is het niet makkelijker ver de wereld in te trekken en daar te evangeliseren dan dit te doen in je eigen kring? Mensen die nog niks weten over God, staan waarschijnlijk meer open voor het evangelie dan mensen die alle ins en outs al kennen. Vandaar dat die Amerikaanse evangelist er misschien voor koos deze eilandbewoners te willen bekeren, dacht hij dat hij hier meer succes zou hebben dan bij zijn Amerikaanse landgenoten. Arme drommel, achteraf zal hij gedacht hebben, was ik toch maar thuisgebleven. 

Lees ook: God is je butler niet