Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Simon (24) studeert theologie: “Door alles wat ik leer, kan ik niet om Jezus heen!”

16 maart 2021 · Leestijd 6 min

Simon studeert theologie, omdat hij op zoek wilde naar de zin van het leven. Hij is christelijk opgevoed, maar begon te twijfelen aan het bestaan van God op de middelbare school. Met onder andere die gedachten in zijn achterhoofd, besloot Simon de studie theologie te volgen; op zoek naar antwoorden. Hij hoopte meer te leren over Jezus en bij Hem die antwoorden te vinden. Simon vertelt samen met zijn huisgenoten en mede-theologiestudenten Martin en Ben, zijn verhaal in de EO documentaire ‘Jongens van de Broederweg’.

Hoe bevalt het om theologie te studeren?

“In het begin van mijn studie las ik alleen boeken over dit onderwerp als het nodig was voor een bepaald vak. Tegenwoordig kan ik geen genoeg krijgen van alles wat er te leren is over theologie. Hoe meer ik leer, hoe nieuwsgieriger ik word. Zo ben ik laaiend enthousiast geworden toen ik ontdekte dat de dood en opstanding van Jezus historisch onderbouwd is."

Ik hoop dat ik jongeren kan inspireren om meer met God bezig te zijn, juist in de kerk

"Ik kwam in aanraking met een aantal theologen en filosofen dat uitlegt en bewijst dat het echt is gebeurd. Ik kan me nog goed herinneren dat ik dit leerde. Omdat het zó wonderlijk is, verraste het me. Hierdoor besefte ik dat ik er niet omheen kan. Net als Jezus zelf trouwens: ik kan niet om Hem heen!”

Wat vind je ervan om je verhaal te vertellen in ‘Jongens van de Broederweg’?

“Ik vind het tof om – samen met mijn vrienden en mede-theologiestudenten –mijn verhaal te vertellen. Tegenwoordig zijn er niet zoveel studenten die voor deze studie kiezen, terwijl we theologen heel erg nodig hebben. Door ‘Jongens van de Broederweg’, hoop ik dat jongeren zien wat het inhoudt om dominee te worden. Het is namelijk heel mooi om je leven aan God te geven, ook al is het niet makkelijk. Mijn leven is enorm veranderd sinds ik deze studie volg en ik hoop dat ik andere jongeren mag inspireren.”

Hoe dan?

“Ik hoop dat jongeren door deze documentaire geïnspireerd worden om volledig voor God te gaan. Niet alleen in hun dagelijkse leven, maar ook in de kerk. Ik vind dat belangrijk omdat in onze cultuur vaak benoemd wordt wat goed en fout is, maar niet wordt verwezen naar de Bron van het goede. In onze cultuur bepalen we liever zelf wat goed is, maar als christen mogen we juist leren van Jezus. Bij God en Jezus zie je wat écht goed is en vind je ware liefde en de waarde van het leven. Ik heb het gevoel dat veel mensen God uit het oog verliezen; daar hoop ik met deze documentaire verandering in te brengen.”

Wat heeft de docu je gebracht?

“Om mezelf te zien in de documentaire, vind ik gek. Toch vind ik het tof dat ik mee heb gedaan, omdat ik iets heb om op terug te kijken. Als ik er over een paar jaar opnieuw naar kijk, kan ik zien hoe ik ben gegroeid en wie ik ben als persoon in deze tijd. Daarnaast vind ik het gaaf om met Ben en Martin mee te kunnen kijken. Ik was er namelijk bij het filmen van hun scènes niet altijd bij."

Binnen kerken wordt er veel verwacht van de dominee en dat is niet altijd opbouwend

"Wat me het meeste raakt, is hoe Martin vertelt dat er binnen de kerk veel wordt verwacht van de dominee. Hij legt uit dat hij er nog niet klaar voor is om predikant te worden vanwege deze verwachtingen, die niet altijd opbouwend zijn. Dit herken ik heel erg: we doen heel erg ons best en hebben goede bedoelingen, maar er kan erg negatief op gereageerd worden. Dat vind ik ook echt spannend.”

Wat voor reacties kreeg je?

“Achteraf, kreeg ik veel positieve reacties op ‘Jongens van de Broederweg’. Mensen vertelden me enthousiast over hoe ik mezelf blijf. Verder waren er oud-studenten die heimwee kregen naar hun tijd hier als theologiestudent. Een aantal predikanten nam contact met mij op om me te bemoedigen. Zij vertelden mij dat die spanning en eenzaamheid niet altijd zo wordt ervaren, omdat je als predikant veel diepgaande gesprekken hebt met mensen. Dat raakt mij en motiveert me om door te gaan!”

Hoe is het om jezelf terug te zien?

“Als ik naar de docu kijk, vind ik mezelf een beetje te braaf. Door de camera’s en het microfoontje die alles meekrijgen, heb ik me in het begin van de opnames veel ingehouden. Ik hield me wat gedeisd en wilde niet alles zeggen wat ik dacht. Na verloop van tijd veranderde dit. Ik raakte gewend aan de camera’s en durfde meer mezelf te zijn. Op een gegeven moment kwam ik te laat bij de kerk waar ik in mijn stageperiode voor het eerst moest preken. Volgens Ben en Martin was dit erg typisch, omdat ik vaak te laat schijn te komen. Zo heb ik het zelf overigens niet bekeken. Zij hebben er in ieder geval hard om gelachen.”

Oeps… Wat is er gebeurd?

“Ik had het verkeerde adres ingetypt, waardoor we bij het cultuurcentrum van de kerk terechtkwamen. Dit cultuurcentrum lag op een flinke afstand van de kerk, dus moesten we nog een heel stuk rijden voordat we op de juiste locatie kwamen. De dienst moest uitgesteld worden en mijn mentor – de dominee van deze kerk – was er niet zo blij mee. Ik zelf trouwens ook niet. Gelukkig had ik uiteindelijk nog een goede dienst en ging de preek goed. Ik heb natuurlijk nog veel te leren, maar voor een eerste keer vond ik het niet slecht gaan.”

Ben je benieuwd naar de volledige documentaire 'De jongens van de Broederweg'? Kijk het hier terug!

Marije (19) studeert theologie in Leuven, België. “Kijk maar uit dat je je geloof niet kwijt raakt”, kreeg ze te horen toen ze haar studiekeuze met medechristenen deelde. Lees haar verhaal hier.

Misschien ook wat voor jou

Volg BEAM op TikTok!

Voor video's van inspirerende jongeren die licht willen verspreiden! 💛💡