
COLUMN: Waarom drummen niets voor vrouwen is

door
MarliekeNu moet ik er wel bij zeggen, dat ik mijn drum-wens niet heel serieus communiceerde naar vrienden en familie. Sterker nog: ik bracht het als een grapje. Eigenlijk niet gek dus, dat ze mij liever andere cadeautjes gaven. Maar waarom deed ik er zo lacherig over? Omdat zo’n groot en mannelijk instrument veel te stoer is voor een schattige violiste? (Onzin.) Omdat ik bang was het niet te kunnen? (Daarvoor ga je op les!) Omdat het er dom uit zou zien? (Who cares?!)
Ik ben vrij om te kiezen, vrij om te leren, vrij om te zijn wie ik ben
Jarenlang begreep ik niet waarom niemand mij drumlessen cadeau gaf. Maar wie ik éígenlijk niet begrijp, ben ik zelf. Als ik zó graag wilde leren drummen, kon ik dat toch ook zelf regelen? Daar heb ik de toestemming van anderen toch niet voor nodig? Ik ben vrij om te kiezen, vrij om te leren, vrij om te zijn wie ik ben. En juist toen ik me dat realiseerde, was ik weer jarig. Raad eens welk cadeau ik kreeg? Juist. Hoog tijd om ‘Zo hoort het’ en ‘Wat zullen ze wel niet denken?’ uit mijn systeem te rammen.
Drumroll please
Met het nieuwe BEAM Magazine willen we jou buiten de hokjes laten dansen. Ontdek wie je bent en wat bij je past, samen met God. Want hoe beter je hem leert kennen, hoe dichter je bij vrijheid zult komen. Als er íemand is die lak heeft aan ‘Hoe hoort het?’ en ‘Wat vindt de rest?’, dan is het Jezus wel. Hij weet namelijk dat hij een kind van de Vader is en dat dat meer dan genoeg is. In zijn liefdevolle armen is alle ruimte om te spelen en te ontdekken wie je bent. Daarom pak ik m’n drumstokken en ga het avontuur aan. Drumroll, please!