Ruslana (14): “Ik woon alleen omdat mijn ouders in het buitenland werken”

“De reden dat mijn ouders en broer naar het buiteland zijn gegaan, is dat ze geld wilden verdienen om het huis op te knappen en uit te breiden. Hier kun je niet echt geld verdienen, daarom zijn ze naar Frankrijk gegaan.” De ouders van Ruslana zijn niet de enige: zo’n een derde van de bevolking werkt in het buitenland. “Ik mis mijn familie heel erg. Ik ben me elke dag bewust van het gemis. Als ze terugkomen en we samen zijn, is het altijd heel gezellig. Maar ze moeten altijd na een tijdje weer weg. Ik vind het vreselijk om ze dan te moeten uitzwaaien.”

Zomer vs. winter

“Afgelopen zomer heb ik alleen het huishouden gedaan en voor de dieren gezorgd. In het begin was dat best wel moeilijk, maar op een gegeven moment was ik het gewend. Maar nu het winter is, woon ik er niet meer. Ik moet namelijk heel veel stoken om het in ons huis warm te houden en dat kost veel geld. Daarom zit ik tijdens de wintermaanden bij mijn nichtje in huis. Dat is praktischer.”

Zorgoma

Niet alleen de jongeren in Moldavië leven zonder familie: ook de ouderen zijn vaak erg eenzaam. Daarom startte priester Adriaan een project waarbij hij de jongeren aan de oudere mensen koppelt. Ruslana brengt regelmatig een bezoekje aan haar ‘zorgoma’ Maria. “Ik vind het heel erg fijn om hier in het dorp oude mensen te helpen. Je ziet dat ze die hulp heel hard nodig hebben: het doet ze echt goed. Bovendien kan ik veel van ze leren.” Om oma Maria te helpen, haalt Ruslana vers water uit de put, vult ze het hout aan voor de kachel, maakt ze schoon en kijkt ze of er genoeg eten is.

Oma Maria: “Ik geniet er ook heel erg van als er jonge mensen bij me langskomen. Het doet me ontzettend goed als iemand me komt vragen hoe het met me gaat, want er gaan wel eens dagen of zelfs weken voorbij zonder bezoek. Daar word ik heel verdrietig van. Ik voel me dan vreselijk eenzaam. Dus ik ben heel er blij met elk bezoek!”

Eenzaamheid

Ruslana: “Ik snap heel goed hoe oma Maria zich moet voelen. Ze is net als ik eenzaam. Het valt niet mee om op jezelf te moeten wonen. Het lijkt op wat ik van de zomer heb meegemaakt, zo zonder ouders. Maar bij haar duurt ’t al veel langer. Zij is echt eenzaam. Dat lijkt me zo moeilijk.”

“Het liefst zou ik in een klein dorpje wonen: in een huis met een stukje grond waar ik dieren zou kunnen houden. Dan neem ik een hond, omdat die je altijd zo enthousiast begroeten als je thuiskomt. Want honden zijn goede vrienden..”

Help jij om de eenzaamheid van Ruslana en oma Maria te doorbreken? Draag je steentje bij!