Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Myra verloor een oog aan kanker: “Ze scholden me uit voor ‘eenoogje’”

28 februari 2020 · Leestijd 3 min

Myra (15) kent geen ander leven dan een leven met kanker. Als baby werd bij haar een zeldzame vorm van oogkanker vastgesteld, waardoor ze een oog heeft verloren. Pesters op school maakten haar uit voor ‘eenoogje’ of lieten haar over voorwerpen struikelen. De woorden van haar moeder, veranderden alles.

“Ik ben waarschijnlijk de eerste in mijn familie die een retinoblastoom heeft. Deze vorm van kanker is erfelijk en ik ben ermee geboren. Een leven zonder kanker ken ik dus niet. Toen ik zeven maanden oud was, ontdekten mijn ouders dat er iets niet klopte. Ik heb veel behandelingen gehad, maar die kan ik me nu niet meer herinneren. Inmiddels ben ik schoon verklaard. Toch word ik nog dagelijks met kanker geconfronteerd: door de ziekte ben ik namelijk een oog verloren. Elk jaar moet ik terug naar het ziekenhuis om te controleren of alle cellen rustig zijn gebleven. Hoe ‘normaal’ zo’n controle voor mij ook is: het blijft keer op keer spannend.”

Pesten

“Door mijn visuele beperking ben ik altijd anders geweest dan anderen. Klasgenootjes wisten dat dit mijn zwakke plek was. Bij verstoppertje spelen, riepen ze dat ik moest zoeken. ‘Da’s lekker makkelijk!’ Of ze legden voorwerpen op de grond: die kon ik niet goed zien omdat ik met een oog geen diepte kan inschatten. Dan struikelde ik. Ook scholden ze me uit voor ‘eenoogje’ of ‘Plankton’ uit Spongebob. Nu kan ik daar wel om lachen, maar toen was het superpijnlijk. Het was voor mij al moeilijk genoeg om te moeten leven met een oog en toch wreven ze het er extra in. Ik snap dat het een spannend onderwerp kan zijn, maar vraag me dan gewoon wat er is. Ik ben er altijd heel open over.”

Schelden met 'kanker'

“Nu heb ik er mee om leren gaan. Maar als mensen schelden met ‘kanker’, raakt dat me wel. Ze plakken het voor alles wat ze zeggen: het is gewoon een bijvoeglijk naamwoord geworden..! Toch probeer ik dat niet al te serieus te nemen. Negen van de tien keer hebben mensen niet door wat ze zeggen. Ik vind het gewoon triest en respectloos, maar als je zo’n persoon wil zijn: prima. Besef alleen wel dat het niet zomaar een woord is.”

'Wat kun je wél?'

“Het geloof is voor mij een uitweg. In de Bijbel lees ik dat er niets gebeurt als je het niet aan kan. Aan het begin vond ik mijn verleden met kanker heel moeilijk, maar nu weet ik hoe ik ermee om moet gaan. Ik heb veel heftige dingen meegemaakt, maar nu krijg ik er zoveel voor terug! Daarom schrijf ik een boek: om lotgenoten te bemoedigen. Eerst twijfelde ik of ik wel iets te zeggen had, maar door de woorden van mijn moeder, geloofde ik er toch in! Ze zei: ‘Je moet niet focussen op wat je niet kan, maar op wat allemaal wel lukt!’ Die boodschap wil ik nu doorgeven aan anderen. Waar een wil is, is een weg. Ik geloof echt: hoe moeilijk het ook is: je komt er doorheen!”

Lees ook: René kreeg kanker via een donororgaan

Geschreven door

Marlieke

Misschien ook wat voor jou

Volg BEAM op TikTok!

Voor video's van inspirerende jongeren die licht willen verspreiden! 💛💡