Anderen liefhebben: facts, tips en tricks

Is elkaar helpen aangeleerd of aangeboren?

Altruïsme (onbaatzuchtigheid) is aangeboren. In een Harvard-studie met kinderen tussen de 14 en 18 maanden blijkt dat kinderen – zonder dat ze dat hebben geleerd – bereid zijn om hun medemensje te helpen. 

Zo zagen de onderzoekers dat de jonge kinderen een voorwerp dat een volwassene liet vallen en niet meer op kon rapen, oppakten en teruggaven.

In een situatie liet een man die de was ophing, per ongeluk een kledingstuk vallen. De kinderen raapten het op en gaven het aan de man. Wanneer de man expres iets op de grond gooide, werd het kledingstuk niet opgeraapt. Het ging de kinderen dus niet om het idee dat kleding niet op de grond hoorde te liggen, maar om het bieden van hulp wanneer er iets gebeurde wat niet had moeten gebeuren. Zou je zo kunnen zeggen dat de mens toch al een beetje goed is geboren? 

Maakt geloof je onbaatzuchtiger?

Volgens een kleinschalig onderzoek onder 1.170 kinderen met verschillende culturele en religieuze achtergronden (VS, Canada, China, Jordanië, Turkije en Zuid-Afrika) blijkt juist het tegenovergestelde. Aan hen was gevraagd om het ‘dictatorspel’ te spelen, waarbij ze tien leuke stickers kregen, die ze naar eigen keuze mochten houden of uitdelen aan kinderen die niets hadden. Wilden ze stickers afstaan aan een ander (onbekend) kind?

Niet-religieuze kinderen gaven gemiddeld 4,1 stickers weg, christelijke kinderen 3,3 en moslimkinderen 3,2. Conclusie: hoe religieuzer het kind, hoe minder geneigd tot delen met anderen. Maar wat we al zeiden: het gaat hier om een kleinschalig onderzoek. Aan ons om het tegendeel te bewijzen! 

Waarom toch proberen altruïstisch te zijn?

Steeds meer wetenschappelijke studies suggereren dat je van onbaatzuchtige daden ook zelf profiteert. Je zou er gezonder, stressbestendiger en gelukkiger van worden. Sommige wetenschappers sluiten zelfs niet uit dat een ‘goede daden’-kuur in de toekomst zal worden voorgeschreven door psychologen of artsen om burn-outs en depressies te voorkomen.

Kan een dagelijks portie onbaatzuchtigheid echt helpen als medicijn voor lichaam en geest? Hoe werkt dat dan precies? Psychiater Emily Ansell van de Universiteit van Yale publiceerde een grote studie naar de effecten van onbaatzuchtigheid op stress. Conclusie: mensen die een helpende hand uitsteken naar vreemden, zijn minder gevoelig voor de overvolle WhatsApp-groepen, strakke deadlines, ruzie met vrienden of andere zaken die stress kunnen opleveren. Kortom: wie goed doet, goed ontmoet! 

Onbaatzuchtigheid in zeven stappen

1. Begin met het doen van kleine dingen voor een ander: houd een deur open, help iemand met een kinderwagen de trein in of uit, geef je supermarkt-spaarplaatjes aan een kind dat niet staat te bedelen, of doneer een bedrag aan een goed doel.

2. Probeer deze dingen te doen zonder iets terug te verwachten, dus ook geen compliment (alles wat je wel terugkrijgt, is mooi meegenomen). 

3. Zo oefen je het helpen en zie je eerder wanneer mensen jouw hulp kunnen gebruiken. 

4. Als je doorhebt hoe gemakkelijk het doen van deze kleine, goede daden is, zul je een volgende stap kunnen maken.

5. Geef iemand een lift, kook een maaltijd voor een minderbedeelde, deel je fruitmand met je huisgenoot, help in de kerk of pas een keer gratis op.

6. Wanneer je doorhebt hoe mooi het is om anderen onbaatzuchtig te helpen, zal dit je waarschijnlijk aansporen om nog meer te doen!

7. Good luck! 

BEELD: MAX GRUNFELD

Benieuwd naar Bas' ervaring met naastenliefde? Lees zijn artikel hier!