Ongemakkelijke schoolmomenten: ‘Mijn tas verdween in het plafond’

Annelies: ‘In de eerste klas had ik bijles van wiskunde na schooltijd. Rond half 5 was het klaar en was de hele school uitgestorven. Ik liep met een groepje vriendinnen, en ik liep een beetje met mijn tas te slingeren. Ik weet ook niet precies wat ik ermee wilde, maar op een gegeven moment gooide ik mijn tas omhoog, maar dit ging veel te hard… Ik gooide mijn tas dus zo hard dat hij vast zat in de platen van het plafond! Een vriendin van mij bedacht dat we wel meerdere stoelen op elkaar konden stapelen om de tas uit het plafond te halen. We zetten dus een brede houten bank neer, daar een stoel bovenop, en klom die vriendin vervolgens bovenop. Levensgevaarlijk natuurlijk! 

Boze conciërge

Precies op dat moment kwam de conciërge ook nog langs! Hij zag de stoelen op elkaar staan en vroeg een beetje boos: ‘Wat zijn jullie nou weer aan het doen?’ Ik wees naar het plafond, waar je zo’n halve tas uit het plafond zag steken. Hij vroeg zich af hoe ik dat nou weer voor elkaar had gekregen en ik snapte het zelf ook niet helemaal. Ik schaamde me ook echt, je moet nagaan, je zit in de eerste, je bent een brugpieper, het is hartstikke spannend, je schaamt je echt rot, want wie doet dat nou? 

Ik schaamde me rot, want wie doet dat nou? 

De conciërge haalde een mega lange bezem en probeerde mijn tas eruit te krijgen. Eerst duwde hij de plaat eruit, maar mijn tas bleef gewoon hangen. Uiteindelijk klom ook hij op de levensgevaarlijke constructie en lukte het hem!

Gelukkig was het wel een leuke conciërge, een echte grappenmaker. Ik heb hem daarna ook nog vaak gezien en dit verhaal ook nog wel meerdere keren terug gehoord. Achteraf kon ik er echt wel om lachen met mijn vriendinnen, maar op dat moment schaamde ik me dood!’

Vastgebonden in de wc

'Mijn beste vriendin Rosa en ik waren geslaagd voor ons tl-diploma en dat was reden voor een feestje. Op onze school werd altijd een Laatste Schooldag georganiseerd: op die dag mag de hele school verbouwd worden en gebeuren er allemaal gekke dingen. Rosa en ik hadden 4 jaar lang figuurlijk aan elkaar vast gezeten, dus leek het ons een leuk idee om als afsluiting van onze schooltijd letterlijk met handboeien aan elkaar vast te zitten! De laatste dag begon om 17:00 uur en doordat iedereen op school zou slapen, wilden we dit 24 uur volhouden. We dachten: dit doen we even, dit kunnen wij. We begonnen met volle moed en het eerste uurtje ging dan ook prima. We konden normaal lopen en alles ging soepel.

Toen ging het fout: Rosa moest naar de wc! Daar hadden we dus NIET over nagedacht. We zijn dan wel beste vriendinnen, maar samen plassen ging toch wel te ver. De wc-deur had een kier aan de onderkant, dus ik dacht: ik ga hier gewoon op de grond liggen. De grond was heel goor, dus ik probeerde zo ver mogelijk van het wc-hokje vandaan te blijven liggen. Ik had een kort jurkje aan, dus ik moest ervoor zorgen dat ik een beetje normaal op de grond lag. Mijn arm stak onder de kier door.

Ongemakkelijk op de grond

Vanuit het hokje hoorde ik allemaal geluiden, want Rosa was aan het struggelen: ‘’Ik kom niet bij het papier!’’. We moesten echt uitzoeken hoe dit het beste werkte.

Ondertussen lag ik nog steeds op de grond en ik besefte dat iedereen die langsliep mij kon zien! De ingang van de wc’s is namelijk van glas. Het was zo ongemakkelijk! Iedereen staarde door de deur om te zien wat ik daar op de grond deed met mijn arm in een wc-hokje.

Ik besefte dat iedereen mij kon zien…

Toen we naar buiten kwamen, begon iedereen vragen te stellen, ook de docenten. Ze waren wel wat gewend van ons, maar dit was toch wel erger dan normaal. Iedereen was wel geschokt, maar ze vonden het ook grappig.

Uiteindelijk hebben we dit 3 keer moeten doen. We hebben de 24-uur-challenge niet volgehouden, haha. Na 5 uur zijn we gestopt. Het was heel erg awkward, maar nu kunnen we er om lachen!'