HERKENBAAR: 5 manieren waarop christenen bidden!

Je herkent het wel: iemand staat hardop te bidden, en je raakt helemaal afgeleid omdat je probeert te tellen hoe vaak het H-woord wordt gebruikt. “Ja Heer, wilt u zorgen voor Jantje, Heer, dat het goed met hem kan gaan, Heer. Amen Heer.” Als je je ogen opent en je handen ontvouwt, staat de Heer-teller op driehonderdzevenen-Heer-tig. Maar, laten we even (H)eerlijk zijn: waarschijnlijk doe jij dit zelf ook, zonder dat je het doorhebt! Kan jij ook niets aan doen natuurlijk, het klinkt gewoon zo goed dat het bijna automatisch gaat…

Je staat in een kring, en er wordt gevraagd wie er wil bidden. Nog voordat je naar de grond kan staren in de hoop dat je niet wordt aangewezen, steekt iemand zijn of haar hand al op. Je sluit je ogen en vouwt je handen. Een vrolijke stem klinkt door de ruimte. “Hoi God, ik kom even met U praten!” Deze persoon is voelt zich helemaal op zijn/haar gemak tijdens het bidden. Natuurlijk is Jezus Heer, maar Hij is ook gewoon je beste vriend waarmee je gezellig kan praten, dat laat deze persoon zien. Dat maakt bidden voor een groep voor jou misschien ook een stuk makkelijker!

Sommige mensen hebben gewoon veel te zeggen. ’s Ochtends een praatje met de buschauffeur, op school fluisterend, of via briefjes die heen en weer worden geschoven tijdens de les, en aan het einde van je jeugdgroep tegen God, minstens een kwartier. Dominees blijken ook vaak fan te zijn van lange gebeden, maar eigenlijk is het voor iedereen fijn om lekker lang met God te praten.

De tegenhanger van het langdradige gebed, dit gebed is al voorbij voordat je ‘Amen’ kan zeggen. Net zoals er mensen zijn die uren kunnen bidden, zijn er ook mensen die straight to the point willen. Deze gebedjes komen vooral van pas wanneer:

• Je moeder superlekker gekookt heeft, en iedereen aan tafel klaar is om aan te vallen.
• Wanneer de achtbaan op het hoogste puntje stilstaat, en elk moment naar beneden kan sjezen.
• Je nog even een schietgebedje wil doen, vlak voor die toets waar je misschien nét iets beter voor had kunnen leren…

God ziet en hoort natuurlijk alles, maar sommige dominees willen daar extra zeker van zijn, door het volume ietsje te verhogen. En met ‘ietsje,’ bedoel ik dan natuurlijk dat er zó hard gebeden wordt, dat je je begint af te vragen of de glas-in-loodramen het wel houden. Voordeel: zo word je op de vroege zondagochtend lekker wakker geschud, en je kan heerlijk meegaan in het enthousiasme van de spreker.