Marloes (20): ''Ik belandde met een coma in het ziekenhuis''

''Ik was jong en zat net op kamers. Ik was helemaal niks gewend qua alcohol en uitgaan. Mijn ouders hadden tot mijn achttiende heel duidelijk aangegeven hoeveel ik mocht drinken: niks. Mijn moeder wilde geen alcohol in huis. Toen ik thuis woonde ben ik twee keer uitgegaan, beide keren dronk ik niet. Ik voelde me namelijk heel onervaren en wist niet wat het effect zou zijn van welke drank en dat comazuipen überhaupt bestond, dus besloot gewoon te gaan voor wat ik kende: cola.

De avond dat ik in het ziekenhuis belandde, was de eerste keer dat ik echt op stap zou gaan. Je gaat op kamers, je mag alles zelf beslissen. Ook op het gebied van alcohol wilde ik dus weleens wat uitproberen. Ik had een nieuwe vriendin gekregen waar ik me veilig bij voelde, die weleens wat met me wilde drinken. Zij kende haar grens echter al heel goed. Ze had al ervaring met alcohol, wist hoe ze erop reageerde en had al een bepaalde bestendigheid opgebouwd. Ik wist niet hoe ver ik kon gaan, ik dacht ik evenveel kon drinken als zij.

Ik dacht serieus dat je gelijk na je eerste slok zou het effect zou merken.

We hadden Malibu-kokos en een fles Tequila gekocht en begonnen op tijd met het indrinken. We deden tegelijk shotjes maar ik had geen idee dat het soms een tijdje duurt voordat je de alcohol voelt. Ik dacht serieus dat je gelijk na je eerste slok zou het effect zou merken. Dus toen ik na een kwartiertje nog niks voelde, dacht ik: daar kan nog wel wat bij, de shotjes volgden elkaar in een razend tempo op. En bam, toen kwam het binnen. Ik heb het nog geen uur volgehouden.''

Ik ging out

''Ik kan me het half uur na mijn laatste shotje uur nog herinneren: ik moest veel lachen en ik kon haast niet meer lopen. Ik viel om en overal tegenaan en heb drie glazen kapot laten vallen. Bovendien kon ik mijn handen niet meer aansturen. De volgende ochtend had ik allemaal blauwe plekken.

Vlak voor ik out ging heb ik de deur open gedaan voor wat vrienden. Ik wilde weer naar de woonkamer toelopen. Dat is het laatste dat ik me kan herinneren. Van mijn huisgenoten en vriendin heb ik later de rest gehoord.

Mijn vriendin begon door te krijgen dat ik zwaar dronken was. Ze zag dat het niet meer goed met me ging en nam me mee het balkon op. Daar kreeg ze een speech dat ze de beste vriendin ever was, bla bla bla. Op een gegeven moment begon ik te kotsen en is mijn vriendin overstuur hulp gaan halen.

Ik reageerde nergens meer op, ik was totaal niet meer bij bewustzijn.

Ze hebben mij op mijn bed neergelegd, maar doordat ik steeds probeerde te kotsen kon ik niet meer goed ademhalen. Ik reageerde nergens meer op, ik was totaal niet meer bij bewustzijn. Een van mijn huisgenootjes studeerde verpleegkunde, zij heeft toen mijn pols gevoeld. Mijn hartslag was ontzettend sloom, dus ze belden de ambulance.''

In het ziekenhuis met een coma

''Op een brancard ben ik afgevoerd naar de ambulance, in mijn eentje. Ik lag aan het ziekenhuis aan het infuus. Mijn vrienden waren op de fiets gesprongen en zorgden verder voor me toen. Ik kreeg af en toe een nieuwe deken van hen, omdat ik bleef overgeven. Ondertussen was ik nog steeds niet bij bewustzijn. Ik was in coma geraakt. 

Rond acht uur ’s ochtends werd ik wakker. Ik weet nog dat ik als eerste dacht: ‘O, wat goed van me, ik ben vroeg gaan slapen, want ik ben in bed gaan liggen.’ Twee seconden later merkte ik dat ik niet thuis was, maar aan het infuus in een ziekenhuisbed lag. Ik schrok ervan, omdat ik verhalen kende over mensen die zich in coma hebben gedronken en dacht: ‘Nu ben ik er zelf ook zo één.’

Mijn bloeddruk ging echter niet meer omhoog: ik bleef in coma.

Aan de andere kant schrok ik niet, omdat ik er niks van had meegekregen. Mijn laatste momenten waren heel blij en vrolijk. Mijn huisgenoten en vrienden hebben de verschrikkelijke momenten meegemaakt. Een vriendin van mij heeft heel erg moeten huilen die nacht. Maar omdat ik geen idee had wat er was gebeurd, kwam voor mij de klap niet heel hard aan. Doordat ik allemaal blauwe plekken zag, mijn kleren gescheurd waren, mijn broek half uit was en er allemaal kots op me zat had ik wel door dat het geen normale avond was geweest. 

Ik voelde me relatief goed, omdat ik de hele nacht aan een infuus had gelegen. Dat is niet de normale procedure. Normaal pompen ze je maag leeg, kom je bij bewustzijn en als je bloeddruk weer normaal is sturen ze je weer naar huis. Mijn bloeddruk ging echter niet meer omhoog: ik bleef in coma.''

Stuipen

''Mijn vader was inmiddels in het ziekenhuis aangekomen. Hij heeft me geen enorme preek gegeven. Hij maakte wel duidelijk dat het niet geaccepteerd werd en dat ik verantwoordelijkheid voor mezelf moest nemen. 

Sinds de avond dat ik in coma had gelegen, heb ik een gruwelijke hekel aan alles met kokos. Zelfs bij de kokoscrèmespoeling die ik toentertijd in huis had, moest ik kokhalzen. De avonden uit die volgden, verboden mijn vrienden me om alcohol te drinken en hielden me nauwlettend in de gaten. Ik had ze de stuipen op het lijf gejaagd natuurlijk. Daarna heb ik af en toe een beetje alcohol gedronken, maar in hele kleine stapjes. Ik had heel duidelijk in mijn hoofd zitten wat er gebeurt als je teveel drinkt.''

Comazuipen

''Als ik thuis had geleerd wat alcohol met je doet, had ik de eerste keer geen overdosis tequila gedronken denk ik. Ga in ieder geval in gesprek over alcohol! En dan niet het standaard praatje over wanneer je pas mag drinken. Maar over wat het met je doet, wat de effecten zijn van verschillende soorten drank. Het had mij geholpen als ik erover had kunnen praten en iemand me had gewaarschuwd: ‘‘Als je nog nooit hebt gedronken, begin dan met iets met weinig alcohol, doe rustig aan en neem niet in een half uur meerdere shotjes tequila’’. 

Ik heb heel rustig aan ontdekt wat voor effect alcohol op mij heeft en hoeveel ik kan drinken tot ik wat voel. Ik heb geleerd: als ik wat voel, stop ik daarna met drinken. Nu wil ik niet meer dronken worden. Ik doe geen shotjes meer. Ik drink alleen maar rode wijn, van de rest moet ik alleen maar kotsen. Daarom houd ik het nu gewoon van wijn bij het eten of ’s avonds bij brie. Maar aan dat zuipen bij feestjes doe ik niet meer mee.''

*Marloes is een gefingeerde naam. Het meisje op de afbeelding is niet Marloes.