Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Dominique is kunstrijdster: "Ik trainde zes dagen per week"

11 mei 2018 · Leestijd 5 min

Van de Vechtsebanen tot helemaal in India: de schaatsen van Dominique (23) brengen haar op allerlei plekken! Van jongs af aan zwiert, springt en draait zij over het ijs, vaak in de mooiste outfits. Ja, Dominique weet pas écht hoe het is om op water te lopen. “Op de ijsbaan voel ik me thuis!”

“Na het behalen van mijn zwemdiploma’s mocht ik van mijn ouders een sport uitkiezen. Ik zat al op turnen, maar een advertentie in de krant maakte mij enthousiast voor meer: kunstschaatsen! Ik mocht een keertje mee met mijn buurmeisje dat daar regelmatig op het ijs te vinden was. En wat bleek? Ook voor mij was de sport een schot in de roos! Ik was bijna 8 jaar toen ik begon met trainen. Doordat ik veel skeelerde en mijn lenigheid ontwikkelde bij turnen, ging dat me best goed af. Ik stroomde snel door naar hogere groepen en mocht vervolgens meedoen aan wedstrijden. Dit heb ik gedaan tot en met het Nederlands Kampioenschap voor junioren. In die tijden trainde ik elke week zes keer, een paar uur per dag."

Shows tot in India

“Naast de kampioenschappen, begon ik ook showtjes te geven. Dit doe ik bij het IJstheater, wat vergelijkbaar is met Holiday on Ice, maar dan in het klein. Ook voor Kunst op Stelten trek ik mijn schaatsen aan. Hiervoor openen we meestal ijsbaantjes in de winterperiode, soms zelfs met bekende Nederlandse artiesten. Dat is erg leuk! Maar mijn hoogtepunt was toch wel vorig jaar, toen mij gevraagd werd of ik een show in India wilde doen. ‘India en schaatsen? Dat past helemaal niet bij elkaar!’ schoot door mijn hoofd.”

Het paleis was enorm, de ijsbaan ieniemienie
India

“Het bleek om een steenrijke Indiase familie te gaan die hoog in de Quote500 stond. Vanwege hun bekendheid werd alles in het geheim georganiseerd. En dat ging als een speer. Ik moest telefonisch mijn kledingmaten doorgeven, want alles werd op maat gemaakt. Ook de tickets werden geboekt en voordat ik het wist, stond ik in India. Wauw, wat was dat een beleving! We moesten onze show opvoeren tijdens een bruiloft in het City Palace. Het was zó mooi, echt een sprookje! Terwijl het paleis enorm was, bleek de ijsbaan ieniemienie te zijn… Ik heb nog nooit zo’n klein baantje gezien! Het ijs brak aan alle kanten toen we erop gingen staan. Niet gek, aangezien het er overdag zo’n 30 graden was. Springen kon dus niet; een beetje zwieren en pirouetjes draaien wel. Maar voor de Indiase bevolking was het hoe dan ook mind blowing. Ze wisten niet wat ze zagen!”

Schaatsles voor kinderen

“Showtjes geef ik nog steeds; met intensief trainen en wedstrijden ben ik gestopt. Ik stap nog regelmatig op het ijs, maar dan train ik puur voor de lol. In de schaatswereld heerst het idee dat de sport voor alles gaat. Gelukkig heb ik dat zelf nooit zo gezien… en mijn ouders al helemaal niet! Tijdens mijn eindexamens ben ik gaan afbouwen. Nu volg ik de master Strategisch HRM en geef ik schaatsles aan kinderen en volwassenen bij KVM On Ice. Dit vind ik erg leuk! De eerste opdracht die ik kinderen geef, is om te doen alsof ze al stampend door het bos lopen om dieren te verjagen. Dit stampen helpt om uiteindelijk de glij-beweging te maken. Ook sprongen leren de kinderen in kleine stapjes. Eerst is het een kwestie van recht omhoog springen, dan komt er een draaitje in en zo maak je het steeds moeilijker. Heel bijzonder om deze ontwikkeling te zien!”

In een klap had ik geen lucht meer

Kunstschaatsen is gevaarlijk

“Kunstrijden is echt een individuele sport. Hierdoor ontstaat er namelijk een competitieve sfeer: iedereen wil z’n eigen doel halen. Zo hoorde ik eens een groepje meiden hardop juichen toen een van de schaatsers viel. Dat vind ik heel jammer. Iedereen traint er keihard voor, dus is het superbalen als je valt! Mij overkwam het bijvoorbeeld tijdens de finale van het NK. Ik maakte een goede kans! Maar bij een van de sprongen kwam ik verkeerd terecht. Ik viel zo hard dat ik in een klap geen lucht meer had. Achteraf bleek dat mijn ribben flink gekneusd waren. In een split second moest ik besluiten: ga ik door of stop ik? Op dat moment klonk er applaus en gejuich vanaf de tribune. Alsof ze wilden zeggen: ga door, je kunt het! Ik herpakte me en heb de kür afgemaakt. Nog steeds krijg ik kippenvel als ik hieraan terugdenk.”

Schermafbeelding_2018-05-09_om_12.56.04

Adrenaline

“Gelukkig heb ik nooit hardnekkige blessures gehad. Wel heb ik mijn pols gebroken en viel ik een tijdje regelmatig op mijn stuitje. Toen moest ik schaatsen met een klein kussentje op m’n kont! Vallen hoort erbij. Toch heeft dit me niet van de schaatsbaan gekregen. Vooral sprongen maken vond ik fantastisch! Daar gaat veel training aan vooraf: eerst op ‘het droge’ en dan pas op het ijs. De eerste keer op de baan is heel spannend. Op zo’n moment ontbreekt de controle nog en giert de adrenaline door mijn lijf. Om dan door te zetten en de sprong toch te maken, is niet makkelijk. Maar als het dan lukt, gaat het dak eraf! En hoe bijzonder is het dat ik mijn ervaring nu door mag geven aan kinderen?”

Geschreven door

Marlieke

Misschien ook wat voor jou

Volg BEAM op TikTok!

Voor video's van inspirerende jongeren die licht willen verspreiden! 💛💡