Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Mooi weer spelen is schijnheilig! | Denkstof #30

15 november 2017 · Leestijd 8 min

Om maar geaccepteerd te worden, zijn we niet altijd even eerlijk. Of zelfs ronduit oneerlijk. Maar zou het ook andersom kunnen werken, dat je juist als je eerlijk bent, geaccepteerd wordt? Helpt het wel echt om altijd maar mooi weer te spelen? Helpt dat om er meer bij te horen?

Deze studie over schijnheiligheid is ook op PDF beschikbaar zowel voor groepsleiders als voor groepsleden.

Aanbiddingsleider zelfverzekerd en diep geestelijk

“Ik was aanbiddingsleider. Je weet wel, met een gitaartje zingen, beetje hip zijn. Ik had het aardig op een rijtje. Althans dat dácht iedereen. Want ik was er vooral goed in om heel zelfverzekerd en diep geestelijk óver te komen. Jurjen… die had geen vragen.

Ik twijfelde aan God

Maar ik had wel vragen. Ik twijfelde of God wel luisterde naar mijn gebeden. Ik had er vaak helemaal geen gevoel bij. Maar ja, ik was aanbiddingsleider. En die hebben geen vragen. Die twijfelen niet. Ik voelde me alleen. Ik was bang.

Als ik eerlijk ben over mijn twijfels, dan val ik van mijn voetstuk! Of erger nog, ze zullen me afwijzen. Is het niet veel handiger om de rotte plekken te verstoppen? Om mooi weer te spelen?

Ik wil erbij horen

Iedereen wil geaccepteerd worden. We willen geliefd zijn. Erbij horen. En dus proberen we van alles om dat voor elkaar te krijgen.

Ik bedoel, de gezelligste foto’s met je hipste vrienden, díe post je op Facebook. De hilarische momenten. De successen. Maar wat als het tegenzit? Of allemaal wat minder interessant is? Hoor je er dan nog bij? En durf je dat eigenlijk nog wel te vertellen? Daarmee scoor je weinig ‘likes’…

Een leuk leven

Ons leven moet leuk en interessant zijn. En dus kiezen we vaak voor ‘leuk en interessant’ líjken… En daar zit de pijn. Want zo accepteren mensen alleen onze ‘mooi weer’ ik. Ze kennen de ‘echte ik’ niet eens. Die ken jij alleen. En dat gaat knagen. Want wat als ze zien wie ik wérkelijk ben…

Straks val ik door de mand

Eigenlijk geef ik anderen dus niet eens de kans om me te accepteren, om míj te accepteren. En dat geldt natuurlijk ook voor God. Steeds dat stemmetje dat zegt: ‘Ja wacht maar… als hij doorheeft wie ik éigenlijk ben…’

In de Bijbel ontmoet Jezus voortdurend mensen die liever mooi weer spelen. Hij ontmoet op een gegeven moment een vrouw bij een waterput, ze raken aan de praat en plotseling zegt Jezus: ‘Haal je man eens.’ ‘Eh... Ik heb geen man.’ ‘Nee, klopt’, zegt Jezus, ‘De man die nu bij je woont, die is je man niet, en je hebt er al vijf versleten.’

God accepteert je

Oeps. Aap uit de mouw. Maar Jezus wist dit allang natuurlijk. En toch accepteert hij haar. Blijft hij kalm met haar praten. Ze krijgt geen donderpreek. Nee, eigenlijk zegt hij: ‘Ik heb je gezien en je bent en blijft geliefd. Ik ken jou door en door en ik laat me niet terugschrikken.’

Ik vind dat zo ontroerend. Jezus ziet je – helemaal met alles wat je bent. Er is geen ontsnappen aan. Hij kent ook de mislukte foto’s die je niet plaatst op Facebook. Alles wat je onmogelijk kunt ‘liken’. En zijn antwoord? Liefde.

Ik heb me wel eens af zitten vragen wat er gebeurd zou zijn, als Jezus niets zou hebben gezegd over die vijf mannen. Dan had die vrouw waarschijnlijk gedacht: ‘Ach, Jezus bood me iets moois aan, maar ja, hij kent me toch niet. Als hij had gezien wie ik werkelijk ben… dan was ‘ie nooit zo vriendelijk geweest.’ Dan was zijn acceptatie dus ook nooit tot haar doorgedrongen.

Angst voor afwijzing

En daar zit het geheim. Uit angst voor afwijzing houd je de vuile was liever binnen, maar pas als je die vuile was laat zien aan God, je beste vrienden, je partner, als je echt helemaal eerlijk bent – dan pas ontvang je echte liefde. Dan gelóóf je die liefde tenminste en voel je je echt honderd procent geaccepteerd.

Maskers af

Ik was aanbiddingsleider en op een gegeven moment prikte iemand door mijn masker heen. Hij zei tegen me tegen me: ‘Jur, open jezelf.’ En met vallen en opstaan probeerde ik het. Als ik ging bidden, was ik eerlijk over mijn twijfels. Ik vertelde het aan mijn vrouw. Aan vrienden.

En wat bleek… Ze keken er helemaal niet van op. Er was zelfs herkenning. Acceptatie. De wereld verging helemaal niet! Toen pas kon ik ook echt geloven dat God van mij houdt – niet van mijn praatjes, maar van mij. 

  1. Wat is volgens jou de boodschap van dit filmpje?
  2. Wat vind je er lastig of vervelend aan? Wat spreekt je aan?
  3. Jurjen spreekt over de vuile was buiten hangen. Denk eens na over dit spreekwoord. Waarom is het zo moeilijk om dit te doen?

De Bijbel over eerlijkheid 

Jurjen vertelt in zijn Denkstof dat als je niet eerlijk bent de liefde die je ervaart, altijd een beetje ‘verdacht’ is: je gelooft het nooit helemaal, want je was niet eerlijk. Maar als je dus wel open bent, vertrouw je de liefde die je ervaart. Dat geldt ook voor God.

Lees deze Psalm en vul elke keer als je het woord ‘ik’ of ‘mij’ ziet staan hier je eigen naam in.

Lees Psalm 139

“HEER, u kent mij, u doorgrondt mij,
u weet het als ik zit of sta,
u doorziet van verre mijn gedachten,
ga ik op weg of rust ik uit, u merkt het op,
met al mijn wegen bent u vertrouwd.
Geen woord ligt op mijn tong,
of u, HEER, kent het ten volle.
U omsluit mij, van achter en van voren,
u legt uw hand op mij.
Wonderlijk zoals u mij kent,
het gaat mijn begrip te boven.
Hoe zou ik aan uw aandacht ontsnappen,
hoe aan uw blikken ontkomen?
Klom ik op naar de hemel – u tref ik daar aan,
lag ik neer in het dodenrijk – u bent daar.
Al verhief ik mij op de vleugels van de dageraad,
al ging ik wonen voorbij de verste zee,
ook daar zou uw hand mij leiden,
zou uw rechterhand mij vasthouden.
Al zei ik: ‘Laat het duister mij opslokken,
het licht om mij heen veranderen in nacht,’
ook dan zou het duister voor u niet donker zijn –
de nacht zou oplichten als de dag,
het duister helder zijn als het licht.
U was het die mijn nieren vormde,
die mij weefde in de buik van mijn moeder.
Ik loof u voor het ontzaglijke wonder van mijn bestaan,
wonderbaarlijk is wat u gemaakt hebt.
Ik weet het, tot in het diepst van mijn ziel.
Toen ik in het verborgene gemaakt werd,
kunstig geweven in de schoot van de aarde,
was mijn wezen voor u geen geheim.
Uw ogen zagen mijn vormeloos begin,
alles werd in uw boekrol opgetekend,
aan de dagen van mijn bestaan ontbrak er niet één.
Hoe rijk zijn uw gedachten, God,
hoe eindeloos in aantal,
ontelbaar veel, meer dan er zandkorrels zijn.
Ontwaak ik, dan nog ben ik bij u.”

  1. Wat vind je de mooiste zin uit deze Psalm?
  2. Wat vind je de lastigste zin?
  3. Sommige bijbeluitleggers stellen dat er ook een soort dreiging van deze Psalm uitgaat. Wat vind jij daarvan? God als Big Brother, vind jij dat ook een enge gedachte? Waarom?
  4. Moet je altijd overal maar eerlijk zijn? Is het soms ook goed ergens je mond over te houden of een klein leugentje te vertellen?
  5. Wat is eigenlijk de diepste reden dat we niet helemaal eerlijk zijn? Hoe kan God ons daar bij helpen?

Meer informatie over schijnheilig zijn

Bridges of Madion County
Veel romans en films gaan over oneerlijkheid. Een bijzondere film is bijvoorbeeld Bridges of Madison County. Een vrouw gaat daarin vreemd, en dat is oneerlijk natuurlijk, maar uiteindelijk leert ze wel zichzelf eerlijk in de ogen te kijken. Er is ook een musical lees een review in de volkskrant

Leugendetector
Op internet kun je je eigen leugendetectors kopen. Zoek binnen google op leugendetector en de aanbiedingen vliegen je om de oren.

Misschien ook wat voor jou

Volg BEAM op TikTok!

Voor video's van inspirerende jongeren die licht willen verspreiden! 💛💡