Wat Swedish House Mafia mij leert over God
En weer ging het mis. Dit keer in Nice. Een man in een vrachtwagen die mensen als poppen omver rijdt. 84 doden. Een dag later een staatsgreep in Turkije. Twee weken eerder een bomaanslag met 281 doden in Bagdad. Aanslagen in Orlando en Brussel. Zomaar een greep uit het jaar 2016.
Dit zorgt ervoor dat er een spook waaiert door Europa. Zijn naam? ANGST! We proberen er niet aan toe te geven. Roepen heel hard dat wij met meer zijn dan zij. Dat we door moeten gaan met ONZE manier van leven. Nog meer bommen op IS. Nog hogere hekken om vluchtelingen tegen te houden. Maar wat is vrijheid als er muren omheen staan? We sluiten we ons af van verbinding met ieder mens dat anders is. Want wie anders is, wordt als snel in een verdoemhoekje gestopt. Onze jarenlange welvarendheid heeft ons verschrikkelijk eenzaam en egoïstisch gemaakt. Vrijheid, geloof, welvaart, gezondheid en geluk zijn niet langer een geschenk. Het is een recht geworden dat we schijnbaar met hand en tand mogen verdedigen. En wanneer dat niet lukt, geven we groepen uit de samenleving de schuld. Want het zijn vluchtelingen die onze bestaanszekerheid afpakken. Ze pakken onze toekomst af, dus sluiten die grenzen. Ja, soms ben ik ook bezorgd. Vraag mij af waar het met deze wereld naar toe gaat. En hoe ik in verbinding met deze wereld Jezus liefde mag uitdelen. Want ook ik verschuil mij veel liever achter duizenden excuses en zelfgebouwde metershoge hekken. Toch is dat niet wat Jezus van mij vraagt. Hij wil door mijn en jouw handen zijn nieuwe wereld bouwen. En iedere keer wanneer ik hier over nadenk komt dit liedje in mijn gedachten. Ik voeg hem graag toe aan mijn alternatieve (P)opwekkingsbundel.
‘Don’t you worry, don’t you worry child. Heaven got a plan for you.’
Een prachtig nummer van de Swedish House Mafia. Een verademing in deze tijden van angst. Ik hoef niet bang te zijn. God heeft een plan met mij en deze wereld. Ik hoef niet te vertrouwen op relatieve aardse zekerheden, die wel heel fijn zijn, maar ik mag vertrouwen op God. Met die vaderstem in ons mogen we zaadjes van hoop laten ontkiemen in een wereld die kapot is. Laat je hart niet infecteren door haat. Want het antwoord op radicalisatie lijkt haast ongeloofwaardig en naïef. Maar het begint met liefde en acceptatie. Tegen de ander zeggen, dit is je plekje hier, je hoort erbij. Zullen we dat na iedere aanslag blijven doen? Nederig leven. Onvoorwaardelijk van mensen houden. Pijn veranderen in hoop en vrede brengen op plaatsen van haat. Dit is mijn laatste BEAM-column. Dus dit zijn mijn laatste woorden aan jullie. Ik gun je in deze waanzinnige en krankzinnige wereld die op hol geslagen lijkt te zijn een ontmoeting met de Vader die zegt: ‘maak je maar niet ongerust. Ik heb een plan met jou en voor deze wereld. Het komt goed.’ Tekst: Leenard Kanselaar
